United States or South Georgia and the South Sandwich Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zijn hart was zoo vol, uren en uren lang had hij met haar wel willen spreken, en nogmaals vond hij geen woord. De tegenwoordigheid van al die anderen hinderde en benauwde hem, maakte 't hem onmogelijk haar iets te zeggen, hoewel hij instinctmatig voelde dat ze naar zijn woorden wachtte.
De arme knaap, die op dien ochtend alles verloren had wat hem lief en dierbaar was op de wijde wereld, was instinctmatig naar dokter Abels' woning gesneld. Plotseling stond hij met bleeke wangen en ontdaan gelaat voor Albertine, die met haar vader in den tuin een morgenwandeling deed.
Het is, alsof men zich niet meer op aarde bevindt, maar rondzwerft in het rijk van Satan, en instinctmatig zoekt ons oog in de verte het kleine, witte puntje, dat glinstert als een ster, en langzaam grooter wordt, tot men een zucht van verlichting slaakt, wanneer de opening eindelijk is bereikt, en men het vriendelijk daglicht weder begroet.
Zijne vingers grepen er instinctmatig iets uit. Het was een klein chineesch doosje van zwart-en-goudlak, rijk bewerkt; aan de zijden koorden hingen ronde kristallen en waren metalen draden doorweven. Hij opende het. Binnen was groene zalf, glanzig als was, zwaar doordringend van geur. Hij aarzelde nog even, met een vreemden, strakken glimlach op het gelaat.
Trok zij instinctmatig hare hand terug, of liet ik die instinctmatig los? Ik weet het niet meer. Maar die halve seconde voelde ik in mij, als een duizelingwekkende overwinning. Ik liep bedwelmd naar de deur, door Papa begeleid; en 't oogenblik daarna stond ik, in den scherpen vriesavond, op de schemerwitte sneeuw van den eenzamen weg.
"Neen een jong meisje, schoon en rijk, van deftige familie, die u in eens in staat zal stellen de hoogste sporten van den maatschappelijken ladder te betreden." Nantas lachte niet meer. "Tot welken prijs?" vroeg hij, instinctmatig zachter sprekende. Nantas' eerste opwelling was de koppelaarster de deur uit te smijten. "'t Is een laagheid, wat gij mij daar voorstelt," fluisterde hij.
Zij sprak geen woord meer, maar een huivering doorrilde haar en zij ging met hem binnen. Plotseling had zij den man herkend. 't Was Smul! Zij was er zeker van. Instinctmatig sloten zich haar lippen op elkaar. Waarom zij aan Alfons niet zegde dat ze Smul herkend had wist ze zelve niet....
Eduard had de kritiek, prees warm Beerenstijn's grondig oordeel, en de meisjes keken eerbiedig naar den plompen jongen met den harden, breeden kop en de diep-liggende oogen, die ze allebei antipathiek hadden gevonden, instinctmatig voelend, dat hij niet hun vriend was.
Zij voelt instinctmatig, dat achter elke vraag, zelfs achter de oogenschijnlijk meest onbeduidende, een gevaar schuilt. Hadden hare Heiligen armen, haren, ringen in hunne ooren? Hoe klonk hun stem?
Zij begreep dat hij ook haar iets geven wilde en trok zich instinctmatig terug, verlegen fluisterend: "Nie nie, meniere, 'k 'n doe ik dat doar niet veuren." "Toetoet, toetoet, kij moet aanvaard," drong hij aan; en met geweld bijna stopte hij haar een bankbiljet van honderd frank in de hand.
Woord Van De Dag