Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Daar ligt hij.... Van Ryswyck! bevrozen onder den kouden zoen des doods ... en met hem zinkt voor eeuwig in den schoot der aarde zijne wonderlier, die het ingewand des volks trillen deed. Van Ryswyck! gij waart mijn eerste strijdgenoot.
Euphorbiaceae of Wolfsmelkachtige gewassen bevatten een scherp melksap, dat bij de geringste verwonding uitvloeit. Het verwekt, in het darmkanaal gebragt, brakingen en purgeren, in grootere giften den dood door ontsteking van dat ingewand. Het inlandsche geslacht Euphorbia, Wolfsmelk, verdient meer bijzonder onze aandacht; alle soorten van dat geslacht zijn schadelijk, maar bepaaldelijk de volgende: EUPHORBIA CYPARISSIAS L. (pl. XI.) Cypresbladige Wolfsmelk. ~Fransch:~ l'Euphorbe
't Gejammer bij den dood diens Abels, dien Gods liefde Ter dood voerde, als hem 't staal zijns woesten broeders griefde, Klonk ons in de ooren en doorsneed ons 't ingewand: Maar 't was ons niet vergund, de kinderlijke hand Den vader of zijn kroost ooit zichtbaar toe te strekken. Hy stierf. Ik zag het zand zijn zielloos rif bedekken. 'k Zag zes geslachten na hem opstaan, en vergaan.
Maer Jan heft zijn' oogen op, en hij ziet daer in den hoek, daer hem de beene' gegoeid had, 'e' leelijk geremt staen. Want op slag van twelf ure ware' de beenen allemael aeneen gekropen, en daer stond nâ de geest mê 'e' wit laken op zijne' rug. En hij was, och arme, zoo mager geweurre' van dat eeuwig rondloope' dâ ge zijn ingewand door zijnen buik kost zien.
Hij deed een stap terug, strekte langzaam zijn rechterhand uit, hief die plechtig omhoog en de twee voorste vingers trillend opstekend, de oogen ten hemel slaande, reciteerde hij met een stem, die nog hier en daar een forschen metaalklank had: Ik zweer op u, mijn voet zal hier geen rust genieten, Vóór ik het eerloos bloed uws moordenaars zie vlieten, Zijn pezen knarsen en zijn beenderen kraken hooren, Zijn lillend ingewand zie in het bloed versmoren.
In het eerst weigerde ik van het gevreesde vocht te drinken; doch ik kon het tegen den kapitein niet lang uithouden, en welhaast, mij in mijn lot gelatende als iemand, die den marteldood aanvaardt, ledigde ik de helft van het glas in een enkele koortsige teug. De groene drank was bitter als gal, en liep daarbij brandend door mijn ingewand.
Het gehuil der stervenden, de klachten dergenen die verstikten, met het gejuich der zegepralende Vlamingen, mengden zich in een afgrijselijk gedruis; daarbij de schaterende tonen der bazuinen, het gekrijs der zwaarden op de harnassen, het pijnlijk briesen der gepletterde paarden: een vulkaan die barst en tussen het rollen der losgebroken donders het ingewand der aarde scheurt, kan alleen een denkbeeld van dergelijk schrikgeluid geven.
Deze werden als offeranden aan de godheid geslacht en, in het nog rookend ingewand dezer dieren, lazen de priesters den wil des Allerhoogsten. «God is ons genegen» sprak de opperdruide, «de fortuin zal ons gunstig wezen.» Wederom klonk het gekletter der wapens, schilden werden in de hoogte geheven, luide vreugdekreten weerklonken.
Doch waar het wild schaarsch is, hebben zij een moeielijke taak. De jagers hebben geen tijd over, om honig en andere versnaperingen te zoeken, en de rafters moeten dikwijls vleesch eten, waarvoor de bewoners der achterbosschen anders den neus zouden optrekken zelfs ingewand.
Johannes heeft het uitstekend voor mij uitgedrukt, toen hij op Patmos schreef: "En ik nam het boeksken uit de hand des engels, en ik at dat op; en het was in mijn mond zoet als honig en als ik het gegeten had, werd mijn ingewand bitter."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek