Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 juni 2025


Ildegard, die reeds gedurende achttien dagen de smeltendste blikken uit haar zeegroene oogen op den knappen dokter had geslagen, fluisterde zachtkens: „O! lieve Dokter, u is een wonderman, een ideaal van een dokter,” en zij zag hem daarbij zoo schaamachtig aan, als wilde zij zeggen: „Spreek met mama, Dr. Druff; voor u verzaak ik mijn ouden adel en word voor eeuwig Frau Doctorin....”

Uit de andere kamer klonk een klein gilletje; ’t sleutelplaatje viel plotseling neer voor ’t slot der porte-brisée, waardoor ten duidelijkste bleek, dat Ildegard uit de andere kamer door ’t sleutelgat de treurige groep had bekeken en alles had gehoord en verstaan.

Foei! foei! papa, vloek toch zoo niet, dat’s niet fijn”, riep Ildegard verbleekend. „Neen! zoo’n slag op je

Ildegard keerde zich verontwaardigd om. „Beste man! houd je kalm, je wordt anders weer erger. Wij zullen er samen eens met den Dokter over spreken

Hum!” zei de Overste en eenigszins verlegen voegde hij er bij: „Dokter, hum!.... Uw declaratie, zou u die liefst nog deze week willen zenden, want ik reis spoedig naar huis?” „Mijn declaratie?” vroeg Dr. Druff en onwillekeurig keek hij glimlachend naar Ildegard, die dadelijk probeerde of zij ook blozen kon.

Mevrouw was bij dit tafereel achter in een hoek van de kamer gaan staan, om haar tranen den vrijen loop te kunnen laten, en de dunne Ildegard zweefde nader, ten einde papa’s kloppende slapen met wat Eau de Cologne te wasschen.

„O! U is zeker de dokter? Kom binnen, als ’t u blieft! O, mijn man heeft zoo verschrikkelijk naar u verlangd,” zei de zenuwachtige, dikke dame, en haar spruit voorstellend, voegde zij er bij: „Mijn dochter Ildegard,

Mevrouw en Ildegard zagen den dokter aan, als wilden zij zeggen: „De arme man is zeker door de inspanning van streek en niet wel bij ’t hoofd;” en papa vroeg met onvaste stem: „Quitte? Hoe

„O, Goddank!” kreunde de zieke, en toen hij met behulp van mama weer zoover was aangekleed, dat Ildegard, zonder schaamrood te worden, haar papa kon zien, hielp de dokter hem in den fauteuil en zei gemoedelijk: „Ziezoo, nu zit u goed.

Ook Ildegard, die beter was dan zij zich voordeed, had zich heimelijk papa’s lijden ter harte genomen en aan den ouden dokter, die een dame van haar kennis, in ’t zelfde hotel, onder behandeling had, gevraagd: „Dokter, ’t is misschien wel wat vreemd, dat ik als jong meisje me met dergelijke zaken bemoei,

Woord Van De Dag

innewaerts

Anderen Op Zoek