Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
De stad Heusden, die, by de vestiging van het Gemeenebest, op de Dagvaarten beschreven werd en teekende vóor Purmerend, had zich, even als vele andere kleinere Steden, dit recht waarvan de uitoefening met geen geringe kosten gepaard ging van lieverlede laten ontnemen.
"En uw kinderen?" vroeg de oudste der gezanten. "Mijn kinderen? Ik smeek u, edele heeren, dat ze hier mogen blijven." "De plaats der mannen is niet bij hun moeder. De Engelsche koning eischt hen op, en ge zult hen met ons zenden." De knapen voegden zich bij de gezanten, en Sophia van Heusden stond alleen. Het scheen haar, of ze slechts de eenzaamheid had gekend, nadat Boudewijn gestorven was.
Maar van droeviger gevolg dan het onweer van 1666 was een onweer dat op den 24en July des jaars 1680 boven Heusden losbarstte, wanneer de bliksem andermaal in den grooten achtkantigen toren sloeg.
En dit was in hun geval wel het wijste. Nu dacht Graaf Willem de rust der Heerlijkheid voor goed verzekerd te hebben! en echter, geen drie jaren waren er verloopen, of Heusden moest de ellende des oorlogs ondervinden. Wel waren het deze reize geene aanspraken op erf- of domeinrecht die den krijg ontstaken, maar de gevolgen van binnenlandsche verdeeldheid.
H. v. Heusden kwam tot de volgende verklaring, dat de Gravin van Hennenberg op Goeden Vrijdag zoovele kinderen gebaard heeft, als er dagen in 't jaar waren, d. i. twee, want daar het nieuwe jaar destijds nog met Paschen inviel, waren er nog slechts twee dagen in het jaar over. Wij behoeven niet bij de critiek of de verklaring van 't geval stil te staan.
Omstreeks het jaar 850 na Christus heerschte er over het land van Heusden de heer Robert, gehuwd met Ida, de dochter van den Cuykschen graaf. Zij hadden een zoon Boudewijn, een jonge, moedige knaap: maar toen het noodlot kwam over zijn vader's rijk, de roovende Denen en Noren, was hij niet oud genoeg, om hen te keeren.
In 't jaar 1579 echter werden, voornamelijk door toedoen van eenige naar Heusden geweken Bosschenaars, de beelden en andere voorwerpen van eeredienst uit de kerken genomen, en de nieuwe leer zonder opschudding ingevoerd. In 1588 leed Heusden wederom last; doch deze reis niet van een vyand van buiten.
Wat echter van de betrekking tusschen Floris en Agneta zij, genoeg, dat zy de aanleiding niet geweest kan zijn om Heusden in het eed-verbond tegen den Graaf te doen treden.
In 1623 zond de Landvoogdes Izabella heimelijk zekeren Priester, Michiel van Ophoven genaamd, Prior der Preekheeren te Antwerpen, tot Willem Adriaan van Hoorne, Heer van Kessel, destijds Gouverneur der stad, met belofte, dat, indien hy Heusden in hare handen leverde, zy hem den tytel van Graaf van Hoorne, de ridderorde van 't Gulden Vlies, en een aanzienlijke geldsom zou verstrekken, alsmede zijn kinderen tot hoogen rang verheffen.
Het scheen, dat de vrouwe van Heusden een oogwenk terugweek, terwijl zij hem en de dingen uit zijn mars zag, maar toen hij haar in het Duitsch had toegesproken, boog zij rustig het hoofd, om zijn koopwaar te keuren: het was dus geen Engelschman, die in de zaal stond. Zij zocht uit, wat ze noodig had. Toen glimlachte hij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek