Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Zij hadden geen herinneringen dan aan den oorlog, voor hen was geen toekomst dan in den krijg; over niets anders spraken zij.
Tusschen het niet-zijn en de kiem ligt niet slechts een afgrond maar het mysterie. Ruimte, tijd en oorzaak zijn vormen der gedachten; ons leven staat daar buiten; en toch is ons geheele leven een meer en meer volkomen onderwerping aan die vormen en later weer een vrijmaking er van. "Mijne volgende herinneringen hebben betrekking op den tijd, toen ik reeds vier of vijf jaar was.
Op eene voor het menschelijk verstand geheimzinnige, onbegrijpelijke wijze, blijven de indrukken onzer prilste jeugd niet alleen bestaan, maar evenals het zaad in vruchtbare aarde tot een jonge, frissche plant wordt, ontwikkelen zich ook in de geheimzinnige diepten onzer ziel onze herinneringen, om plotseling, na jaren soms, in het licht te treden.
En wat nu mijn werk betreft, zal de lezer in het eerste deel wetenswaardigheden vinden, die voor hem beslist nieuw zijn, herinneringen uit Tolstoi's jeugd, van zijne familie, een groot aantal brieven en een uittreksel uit zijn dagboek.
In de Historische Zaal vindt men eenige meubelen uit den stijl van dien tijd en een verzameling van historische herinneringen, platen, portretten en teekeningen.
Nog onder den indruk van onze klassieke herinneringen, verwachten wij geheel iets anders: een woest en huiveringwekkend tooneel; zwarte gapende afgronden, waaruit het dof geluid van rollenden donder u tegenklinkt; geheimzinnige duistere kloven, waarin de wind huilend en klagend ommegiert en vreeze des doods sidderend rondwaart...... Gij vraagt u af, waar hier de onderwereld is; waar de verschrikkingen van den noodlottigen Styx? waar de afgrond, aan welks donkeren rand Demeter, in ademlooze spanning, den terugkeer harer dochter afwachtte?
»Neen, maar...." »Daarom is het jammer dat de heer Verburg nu niet meekomt, want die houdt immers ook van kunst?" »Ja! vroeger hield hij er van, dat is waar, maar.... daarin is hij zeer veranderd, en, er zijn zekere herinneringen, die hem gespaard moeten worden; daarom moet hij heden dan ook zijn zin maar doen en rustig thuis blijven."
Ook hief zij zich weldra op, terwijl zij halfluid sprak: »Weg met die herinneringen, weg met dien terugblik op het onherroepelijk verleden," en als wilde zij zich nu met geweld daaruit losmaken, nam zij de courant op, die haar toevallig in het oog viel.
Dat wil nu juist niet zeggen, dat wij in kloosters behoeven te gaan.... neen, daarvoor zal het leven ons nog te zeer behoeven. Maar laten wij als goede menschen weer onder de burgerpet terugkeeren! Herinneringen aan een »rot-sersant«. Nu ik hem wel nooit meer terug zal zien, durf ik herinneringen opschrijven, die ik aan hem bewaar.
Aan deze knoopen zich hunne dierbaarste herinneringen vast.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek