Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Toen Halef eindelijk zijn zweep weer in den gordel stak, gaf hij den afgestrafte den volgenden goeden raad: En nu geef ik u in overweging, in de eerste dagen niet op iets hards te gaan zitten, want dat zou u wel eens minder goed kunnen bekomen en afbreuk doen aan de schoonheid van uw aangezicht en de harmonie uwer gelaatstrekken.
Toen ik ze treurig wegstreek om eens te zien hoe de woning er uitzag, stootte mijn hand tegen iets hards in een donkeren hoek, en ik trok haar weer naar buiten.
Zij heeft zich herinnerd dat, toen Willem zijne moeder verloren had, die goede, lieve, waardige vrouw, aan wie hij met zijne gansche ziel hing, zij er zich over verwonderde dat er bij iedere betuiging van deelneming iets hards in zijn gelaat kwam, terwijl hij de vormelijke condoleantie-phrase niet of met een algemeenheid beantwoordde. Nu eerst had ze hem begrepen.
En nog meer was zij verbaasd dat de poort openstond en de winkeldeur ook niet gesloten was. Toen zij door het poortgewelf ging, zag zij daar den ouden poortwachter Piero niet. De lantaarn was niet opgestoken en geen mensch was er te zien op den binnenhof. Ze ging de trap op naar de galerij, haar voet stiet tegen iets hards. Het was een kleine bronzen vaas, die anders in de muziekzaal stond.
»Ik kan toch wél zien, dat er iets ruws en hards is in uwe wijze van doen, alsof gij met losse hand, met nonchalance het penseel hanteert; met één woord, of gij geen beginsel hadt, geene eigenlijke manier!"
»Wat zeg je daar? Is het dan niet hard voor òns?" »Voor jullie?" vroeg de oude verbaasd. »Wat zou er hards in zijn? Ik heb er mijn heele leven tusschen geslapen. En bekijk me vrij! Ik ben tachtig en heb al mijn dagen geen minuut hoofdpijn gehad, alleen maar van tusschen de koeien slapen.
«Verschrikkelijk slecht!» zei de prinses. «Ik heb bijna den heelen nacht geen oog dichtgedaan! De hemel mag weten, wat er in het bed geweest is! Ik heb op iets hards gelegen, zoodat ik er over mijn heele lijf bont en blauw uitzie! 't Is verschrikkelijk!» Nu merkten zij, dat zij een echte prinses was, omdat zij door de twintig matrassen en de twintig donzen bedden heen de erwt gevoeld had.
Niemand in de stad had bemerkt, welk een kostbaarheid ze had gekocht. De vrouwe van Stavoren nam een mes en knielde neder. Ze wachtte niet, en sneed met forsche rukken den kop af, en opende het lijf terzijde. Toen tastte ze diep in 't smeuïg vleesch haar vingers stieten tegen iets hards ze greep In haar hand hield ze een ring Ze duizelde. Het was de ring, dien ze in zee had geworpen...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek