United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !
„O, aarde!” riep ik, toen ’k uw aanblik had genoten, „Gij zijt een hemel! ’k Hoor der englen wieken suizen, Zoolang gij zulke heiligen blijft huizen!” Het vurig hart des jongelings, haast nog kind, Gevoelt een rijke en ongekende weelde, Wanneer hij zachtheid, liefde, schoonheid vindt, Zooals die nooit het jong gemoed nog streelde.
Dit verlies vergramde den koning uitermate en vuurde dusdanig zijn ongeduld aan dat hij bij dag zijn intrek in de Loove nam en niet zelden binnen het klooster ging om de arbeiders tot vlijt en haast aan te drijven. Nu was hij weder met eenige ridders in het klooster getreden, omdat men hem de voltooiing van den grooten beukram was komen aankondigen.
Bijtend in den sinaasappel, uitscheurend het dradig safraangeel, vertelde ze verlegen-lachend, mallig, ongewoon met 'n haast vréémde in daglicht te loopen. Schuw keek ze 'ns op naar z'n gezicht, kauwde schil, spoog die uit in fijne, geel-ronde kwakjes, zweeg verder tot ze bij school kwamen. De deur stond aan. In de voorhal was niemand.
In vliegende haast greep hij eenige papieren. De bode had zich langzaam met luide schreden verwijderd. André snelt hem na door eene reeks van nauwe gangen, klimt trappen op en af, en bevindt zich eindelijk in een smal vertrek, een soort van wachtkamer voor hen, die den secretaris-generaal wenschen te spreken.
Zij schreide zóó, dat.... dat ik er zelf haast kinderachtig van werd. Ik moet ook bekennen, dat het mij moeite kostte uit dat huis weg te gaan, waar zij allen zoo gul en vriendelijk voor mij geweest zijn.
Buiten de goedheid des harten, die Bavo aandreef om het arme Lieveken deelachtig te maken aan het onderwijs, dat zijne moeder hem had leeren aanzien als de hoogste weldaad voor een werkmanskind, bestond er eene bijzondere reden van zijne drift en haast om zijne speelgenoote te leeren lezen.
Zonder haast, maar blijkbaar met het onwrikbare voornemen zich niet door mij in te laten halen, dringt hij, af en toe miauwend, voorzichtig over modderplasjes schrijdend en zich onder neerhangende bramen bukkend, steeds dieper door in 't onherbergzaam woud. Ik moet het weldra opgeven, want hij verdwijnt in heesters, waar ik hem niet verder kan volgen. Rampzalig, stom dier!
Westhove? Ja, sprak Frank en korf nog haastig zijne laatste letters. Zij zag toe en bespeurde, dat hij voor haar gesneden had: Eve Rhodes, met zeer nette, gelijke, glad uitgeschaafde karakters. Daaronder stond: Frank grof en ruw gehouwen in de haast. Waarom heeft u Rhodes er bij gesneden? vroeg ze en hare stem klonk zeer gedempt, zeer van verre. Omdat dat langer was, antwoordde Frank eenvoudig.
Schilderachtigheid is aan mij niet besteed." "Ik vrees, dat het maar al te waar is," zei Marianne; "maar waarom vind je 't noodig, je daarop te beroemen?" "Ik zou haast denken," zei Elinor, "dat Edward in de ééne affectatie vervalt, om de andere te vermijden.
"Ja, Vader," zei Tom lachend, "handen en zakken leeg; maar" en op eens nam hij de lamp in de ééne hand, trok zijn' vader met de andere hand bij de mouw mee en bracht hem door de gang naar buiten bij de kar, "maar eene kar vol!" De vader wist niet, hoe hij het had: hij kon, hij durfde haast niet te gelooven, dat in die zakken zijn geld was, zijn heele verloren rijkdom!
Woord Van De Dag