United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Op een zeker oogenblik verandert Kocho's haarspeld in een vlinder, welke blijft zweven boven de schuilplaats van den misdadiger, die al die ellende heeft veroorzaakt. De Witte Vlinder. Er is een vreemde en roerende Japansche legende, die in verband staat met den vlinder. Een oude man, Takahama genaamd, woonde in een huisje achter het kerkhof van den tempel van Sozanji.
En er was eene leelijke vlek gekomen op het wit zijden kussen, waar de koningin juist bloemen opschilderde. En onder het kappen had de kamenier de koningin bij ongeluk met eene haarspeld in 't hoofd geprikt. Daar had de koningin hoofdpijn van gekregen.
Vlinders kunnen ook de zielen der dooden zijn, en zij verschijnen dikwijls onder die gedaante, ten einde kenbaar te maken, dat zij voor goed afscheid nemen van het lichaam. "De Vliegende Haarspeld van Kocho". Het Japansche drama maakt herhaaldelijk van de spookachtige beteekenis der vlinders gebruik.
Hiervóór worden over het hoofd, nabij het voorhoofd, eenige dunne banden gelegd, gemaakt van witte en bruine vruchtenpitjes. Op het voorhoofd een versiering van gepolijste varkenstanden, meestal drie stel boven elkaar. Door de neusvleugels van onder naar boven gestoken een soort haarspeld van been, door het neustusschenschot een horizontaal stukje hout.
Er was een zwakke geur van lelietjes van dalen, op den grond lag een blauwe haarspeld. 't Bed lag in wanorde. "Eduard" riepen ze beiden tegelijk. "Ik ben God", zeidi. "Ik ben meer dan God. Ik ben de onwrikbare, de onbarmhartige. Ik ken geen goed of kwaad. Ik doe wat ik moet. Wat ik doe is goed." Bonger nam een laken van 't bed en trad op hem toe. "Ga weg", zeidi en deed een stap achteruit.
In het tooneelspel, dat bekend staat als De Vliegende Haarspeld van Kocho, pleegt de heldin, Kocho, zelfmoord, op grond van valsche beschuldigingen en wreede behandeling. Haar minnaar tracht te ontdekken, wie de oorzaak van haar ontijdigen dood is geweest.
"Nou da's 'n geval!", gromde de boer, zoo ver mogelijk af-schuivend, maar ineens boog-ie dicht 't hoofd naar de borst van den vent, die met lapjes van vijf en twintig sméét en met 'n verbluffing die 'm de haren te bergen deed rijzen, las-ie de waanzinnige woorden aan de haarspeld: "Mijn vrouw en dochter zijn levend of dood op den toren. "Christeneziele!", zei-ie 't paard voortzwiepend: "Hurt!
Zij steken een zilveren haarspeld door haar prachtig, gitzwart haar, dat in twee zware tressen is verdeeld; haar vingers zijn overladen met ringen, en om haar hals dragen zij lange gouden kettingen, vaak haar geheele fortuin.
Mathilde was toch nog zoo zwak, dat, als zij, haar hoofd naar voren buigend, haar armen in de hoogte deed, driehoekig gebogen, de ellebogen naar buiten gestrekt, om zelf een haarspeld te bevestigen of een propje te glijerig binnen den vorm der chignon te dringen, er een tintelende vuurstroom van lamheid door haar armen tot aan haar handen, tot door haar vingers klom, en haar armen machteloos neêrzonken, in de witte kreukels van haar schoot.
Naar ik vermoed, onderzocht gij de kamer om te zien, of de inbreker eenige sporen van zijn verblijf daarin had achtergelaten een eindje sigaar, een handschoen, een haarspeld of een ander voorwerp?" "Ik vond niets van dien aard." "Was er ook geen bijzondere reuk in het vertrek?" "Wel, daaraan dachten wij volstrekt niet."
Woord Van De Dag