Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Och God, och God! wanneer zal ik genezen zijn en dees huis bestieren, dat naar zijn ondergang wil! Goedele verdroeg hare buien, en zoo gingen de dagen om. Ze deed niets liever dan moeders verlangen benaderen, en zij en had geen pijne, als haar een ongegrond verwijt toegesnauwd werd. Met dezelfde gewilligheid ontving ze de bezoeken van Sebastiaan.
Hij was zoo vroolijk, zoo blijgeestig, dat hij iedereen deed juichen en in de handen klappen van hoop en vreugde. Eindelijk vertelde hij, dat de neef van M. Raemdonck, die lang te Parijs had verbleven en daar zelfs onlangs was getrouwd, naar Gent ging komen wonen. M. Raemdonck was op zoek naar een huis voor zijnen neef. Groot moest het niet zijn, maar fraai en zindelijk.
Ik en twee armen uit ons huis, juffrouw Mann! Er is een zaak te behandelen over een gift en de Regenten hebben mij aangewezen mij, juffrouw Mann om in betrekking tot die zaak te getuigen vóór de driemaandelijksche zitting in Clerkenwell. En ik vraag mij ernstig af,« voegde Mr.
Hij was inderdaad de eenige met wien ik kon spreken gedurende mijn verblijf op IJsland. Van de drie kamers, waaruit zijn huis bestond, stelde die uitmuntende man er twee ter onzer beschikking, en weldra waren wij er met onze bagage, over wier omvang de inwoners van Reikiavik een beetje verwonderd waren, te huis.
Zy joegen alle de Hamburgers daar uit, en stelden 'er wederom tot Commandant Lodewyk Hoornken. Daar na namen zy het huis van Eppo Gockinga, te Broeke, in, als mede de sterke toren te Bellingewolde, die zy ter neêr wierpen. In den jaare 1443 is het Stadshuis te Groningen gebouwt.
O, ik ben dikwijls zeer ondeugend en ongehoorzaam. Ware ik goed, zoo zou ik thans, in plaats van met u te staan praten, reeds lang in huis zijn gegaan, gelijk mij betaamde. Want grootmoeder heeft mij streng verboden in den tuin te blijven als er vreemdelingen zijn, en ik verlang ook volstrekt niet naar het bijzijn van de mannen, die steeds over dingen spreken waarvan ik niets versta."
Ik kán dit niet filozofisch opvatten... Ik vind 't min, láág, afschuwelijk. Enfin; wat doe-je nou? Weet je 'n kamer?" "Nee, 'k moet toch ook eerst naar huis schrijven." "Ja, natuurlijk. Doe dat dan nu dadelijk. Dan breng ik den brief naar 't postkantoor... Het was eigenlijk beter, als je naar huis ging, tot je iets anders hadt.
Maar het marktuur is daar, mijne vrienden! Ik moet u verlaten, want gewichtige zaken vorderen elders mijne tegenwoordigheid." »Ik vergezel u," riep Zopyrus, »om kransen voor het huis van Sappho te bestellen!" »Ha! ha!" hernam de Milesiër lachend, »gij voelt u naar de bloemenmeisjes getrokken? O, spreek mij niet tegen, ik heb het wel geraden.
Gingt gij ooit bij hem voorbij, zonder te hooren "of mijnheer ook iets te zeggen had?" Of kondt gij te eenigertijd in zijn vaderstad het ouderlijk huis passeeren, zonder eventjes te gaan vertellen "dat gij mijnheer gisteren nog hadt gezien" en de hartelijkste groeten van zijnentwege te improviseeren?
Of hebt gij hen reeds vroeger gezien? Gehoord had ik wel van hen, maar ik had ze nog nooit gezien. Zij kwamen 's morgens bij mij en vroegen Raki, en gingen aan de tafel voor het huis zitten, nadat zij de paarden naar achteren hadden gebracht. En vermoeddet gij wie zij waren? Ja hun paarden en hun reuzen-gestalten pasten volkomen bij de beschrijving die men van hen had gegeven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek