Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
In de ballade ontrukt Pérez de ceintuur aan de Mooren, die haar gevonden en »op een speer gestoken« hadden. »Halt, roovers! halt, gij dieventuig! geeft mij mijn gordel weer!« Riep hij, en woedend velde hij de Moorenbende neer. Toen hij in 't Spaansche kamp verscheen als overwinnend vorst, Bedekte de herwonnen schat zijn trotsche heldenborst.
Het kostte ons alle moeite om hen te dwingen, met ons door te gaan. Ik ging eenvoudig met mijn paard recht door, maar het duurde vrij lang eer de tandoedragers met hun kostbaren last en mijn jongen mij volgden. Om tien uur hield ik halt en wachtte hen op en toen zij aangekomen waren, maakten wij kennis met een echt staaltje van inlandsche nukken.
Er was geen sprake van halt te houden om deze vesting te bezoeken, een der belangrijkste van de vallei van den Ganges, zoodanig gelegen, dat men in geval van een aanval kruit en kogel kan besparen. Inderdaad zou de aanvalskolonne, die het wagen dorst de muren te bereiken, door een stortbui van rotssteenen, met opzet daartoe gereed gehouden, verpletterd worden.
Maar, Aristomachus, is het verstandig de oasen in de woestijn te mijden, wijl gij later toch weder met de gevaren en ontberingen der zandzee te strijden zult hebben? Is het wijs, het geluk van éen uur te ontvlieden, omdat vele droeve dagen u verbeiden? Halt, hier moeten wij zijn!
Halfweg het nachtkwartier, aan den oever eener beek, hield het detachement halt. De soldaten zetten hunne geweren aan rotten en snelden naar het water. De bataillons-commandant ging in de schaduw op eene trom zitten en met een gezicht, waarop ten volle het besef van het gewicht van zijn rang stond te lezen, maakte hij zich gereed om met eenige zijner officieren te gaan eten.
Moesten ze op het gezicht van dat wonderbaarlijk gevaarte, dat den berg besteeg, niet denken, dat Brahma het in zijn hoofd had gekregen een geheele pagode naar een ontoegankelijke hoogte aan de Népaulsche grens over te brengen? Eindelijk, den 25n Juni, riep Banks ons een laatste maal het woord: »Halt!" toe, dat het eerste gedeelte van onze reis in Noord-Indië voleindigde.
Twee en een half uur niet meer waren noodig om Moel, aan het uiteinde van het Tinnermeer gelegen, te bereiken. Daar moest het karretje halt houden, tenzij het de eigenschappen van een vlot had bezeten. Want op dat punt van het fraaie dal begint de eigenlijk gezegde meeren-weg. Daar bevindt zich wat men noemt een »vandskyde", dat wil zeggen eene wisselplaats.
In welke richting zij zich ook bewogen, zij waren nooit meer dan ongeveer zeventig kilometers van den oceaan verwijderd. De valleien riepen hun "halt" toe, maar de oceaan lokte hen steeds aan, verder te gaan. Er waren niet veel goede havens op de westkust van Griekenland, maar er waren er verscheidene op de oostkust.
Zij besloten daar halt te houden en alles werd voor het ontbijt gereed gemaakt, want het was half twaalf. Harbert ging water halen uit de beek, die er dicht bij stroomde en bracht het in een kruik, welke Nab medegenomen had. Cyrus Smith maakte zich intusschen tot zijn astronomische waarneming gereed.
In al 't verwarde drijven Der onrust om u heen, Daar kondet gij mijn stemme Niet hooren, neen o neen! Gij waart in gevaren, Die gij niet hebt vermoed, En hoordet niet mijn roepen, Dat zacht u heeft gemaand. Zoo moest Ik »halt" gebieden, En nu door deze smart Uit het gewoel u trekken Heel na aan mijn hart. Nu zie Mij eens in d'oogen En ga niet weder weg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek