Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Nòg waren die vijandige machten, welke altijd bezig zijn de oppervlakte van het land te sloopen, niet tot rust gekomen: de groote lava-beddingen waren doorsneden geworden van breede valleien, en de nu versteende boomen blootgelegd door uitspoeling van den vulkanischen, thans evenzeer versteenden bodem, waaruit zij eenmaal, groenend en bloeiend, hunne rijzige toppen hadden omhoog geheven.
Daarna: Ik ben nu heerlijkst, meesteres, Ik draag gezang en tranen, Een hemel en een vlam, En een schroei en water, Ik draag een, die gekruist des daags Aan Juda's groenend hout Ziet, ziet, ik dans.... Prachtig! riep Sneeuw. Dat vóorgezicht van haar, dat plotseling afgebroken wordt door de uiting van haar overstortende vreugde: Ziet, ziet, ik dans!....
Ter eener zijde de liefelijke landouwen in bonte schittering en van kleur verwisselend naarmate de langzaam terugtrekkende zon er hare lichttinten overheen wierp; de fraaie Hollandsche buitenverblijven, nu nog meest van dor loof omringd, maar des te minder verborgen voor het rondwarend oog; de rijke weiden nog slechts bevolkt met wat schapen en een enkel paard, maar reeds groenend en waar een frisch watertje doorheen speelde als een zilveren koord.
Het voegt, zeg ik, een wijs man, zich matiglijk met aangename spijs en drank te verkwikken en te laven, evenals met geuren en lieflijkheid van groenend kruid, met fraaie kleedij, muziek, kampspelen, tooneelvoorstellingen en dergelijke zaken, waarvan een ieder gebruik kan maken zonder een ander te schaden.
"O vaderland, u klinkt mijn lied ter eer; De zegen Gods dale op uw vlakten neer, Waar zich de roos in wonderpracht ontplooit, Waar anemoon en tulp de heuvlen tooit, Waar 't groenend veld in eeuwgen feestdos prijkt, De lentelucht voor koû noch hitte wijkt, De nachtegaal in 't loof der wouden zingt, De hinde langs den rug der bergen springt, De lucht steeds klaar is en het leven zoet, Waar alles zwemt in geur en kleurengloed, Waar rozenwater stroomt door beek en vliet, En weelde en wellust in de zielen giet; Daar groeit de bonte tulp in elk seizoen: Daar slingert, tusschen nooit verwelkend groen, De zilvren vloed zich voort; daar is de jacht Nooit vruchteloos en toont de valk zijn kracht.
Toen deed zij zachtjes de deur weer open en ging op haar teenen naar beneden. "Zoo lieflijk lonkte al 't weigebloemt ons tegen, als hadden gras en kruiden duizend oogen. Als had elk groenend blaadje een stem gekregen, zoo veêlde en kweelde 't in de looverbogen."
Slechts een deel Gaârt ooft en lafenis langs 't groenend veldtooneel, En wisselt telkens af, om op zijn beurt te rusten. Maar welk een sappig ooft kan Segols hart gelusten, Zijn smaaktuig streelen? Ach! gespleten van de dorst, Verhardt gehemelt', tong, by 't gloeien van de borst. Doch 't is geen boomvrucht, 't zijn geen ruime waterteugen Die 't koelen, die den brand zijns boezems dempen meugen.
Vroeg in den morgen voerde een zwakke wind ons naar den ingang van Port Jackson. In plaats van een groenend land te zien, met hier en daar eenige fraaie huizen, vertoonde zich slechts eene rechte lijn van geelachtige klippen, die ons de kusten van Patagonië voor den geest riepen. Alleen een eenzame, wit-steenen vuurtoren zeide ons, dat wij in de nabijheid eener groote volkrijke stad waren.
Hier, trots, dreigend, steil zich verheffend op den witzanderigen bodem, de massaal hooge rotsen, groen gekleurd door de lange neerhangende spichtige wingerdranken; daar, nederig, bescheiden het kapelletje met het beeld der moeder Gods, te midden van het eeuwig groenend dennenbosch.
En terwijl zij met haar wakkere oogen voor zich uit zat te staren, kwam opeens alles haar zóó warm en stralend voor, dat een groote blijdschap zich van haar meester maakte en zij zachtjes begon te zingen: "Zoo lieflijk lonkte al 't weigebloemt ons tegen, als hadden gras en kruiden duizend oogen. Als had elk groenend blaadje een stem gekregen, zoo veêlde en kweelde 't in de looverbogen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek