Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 oktober 2025
»Een slechte jongen! Ik wil mijn hoofd opeten als 't geen slechte jongen is!« gromde mijnheer Grimwig, als een buikspreker geluid voortbrengend zonder een spier van zijn gezicht te vertrekken.
Hier legde hij zich toe op tuinieren, planten, visschen, timmeren en verschillende andere soortgelijke bezigheden, waarop hij met zijn gewone voortvarendheid aanviel; in elk daarvan is hij sedert dien tijd in den omtrek als een groote autoriteit beroemd geworden. Vóór zijn verhuizing had hij innige vriendschap opgevat voor Mr. Grimwig, vriendschap, die door dien excentrieken heer beantwoord werd.
»Laat Oliver ze brengen,« zei de heer Grimwig met een ironischen glimlach, »hij zal ze wel veilig afgeven.« »Ja, toe mijnheer, laat ik ze asjeblieft wegbrengen,« zei Oliver, »ik zal hard loopen.«
Zonder een woord meer te zeggen holde hij de kamer uit, de trap af, de tree van de koets op en in de koets. Toen de kamerdeur achter hem dicht ging, lichtte Mr. Grimwig zijn hoofd op, gebruikte één van de achterpooten van zijn stoel als spil en beschreef zoo, in den stoel zittende, met behulp van zijn stok en de tafel, drie cirkels.
Grimwig, die van zijn stoel was opgestaan en een uiterst stijve buiging had gemaakt, maakte opnieuw een uiterst stijve buiging en liet zich weer in zijn stoel vallen.
Dit is nu mijn plaats in de maatschappij en die leg ik aan jouw voeten.« »Vervelend met 't souper op een paar verliefde menschen te moeten wachten,« zei Mr. Grimwig, toen hij wakker werd uit zijn dutje en zijn zakdoek van zijn hoofd nam. Om de waarheid te zeggen, had 't souper verschrikkelijk lang staan wachten. »Ik dacht er waarachtig over, mijn hoofd op te eten,« zei Mr.
»Wacht even! Niet praten! Stil « stootte de heer Grimwig afgebroken uit, terwijl hij alle angst voor de koorts vergat in de vreugde over zijn ontdekking, »die jongen heeft een sinaasappel gegeten! Als dat de jongen niet is die een sinaasappel heeft gegeten en de schil op de trap neergooide, dan wil ik mijn eigen hoofd opeten en 't zijne er bij.«
»En wanneer krijg je nu de ware, volledige en nauwkeurige geschiedenis van het leven en de avonturen van Oliver Twist te hooren?« vroeg Grimwig na de thee aan mijnheer Brownlow. Toen hij het onderwerp aanroerde, keek hij schuins naar Oliver. »Morgenochtend,« antwoordde de heer Brownlow. »Ik wou liever dat hij dan alleen met me was. Kom morgenochtend om tien uur bij me, beste jongen.«
Oliver's snikken belette hem enkele oogenblikken te antwoorden; juist toen hij wilde gaan vertellen, hoe hij in het Buitenhuis opgevoed en door Mr. Bumble naar het armhuis gebracht was, werd er op een bijzondere manier op de buitendeur geklopt; de dienstbode kwam hard naar boven loopen en diende Mr. Grimwig aan. »Komt hij boven?« vroeg Mr. Brownlow.
Bumble, tevergeefs naar een passende vergelijking zoekend. »Jongeheer Oliver, lieve jongen, herinner je je die goeie meneer met zijn witte vest nog? Verleden week is hij naar den hemel gegaan, in een elken kist met zilveren handvatsels, Oliver.« »Kom vriend,« viel Mr. Grimwig knorrig in, »laat uw gevoelens rusten.« »Ik zal mijn best doen, meneer,« antwoordde Mr. Bumble. »Hoe maakt u 't, meneer?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek