Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
"Wat een land! Wat een land!" riep zij opgetogen. "En alles groeit hier maar te gelijk. Rozen en primula's en brem en speenkruid en meidoorn; wat moet dat hier voor een gezonde lucht zijn! Ik voel nu al dat het me goed doet!" "Dat is gauw," zei Dr. Hearty heel bedaard. "Als de kamers, die ik gehuurd heb, je nu straks maar niet tegen vallen." "Niets kan mij meer tegen vallen," zei Hedwig met vuur.
Ofschoon Abrahams zaad in vruchtbarigheid tiert. Als 's Hemels mantel blaauw met loovers is gecierd, Ofschoon Isaaks geslacht in veelheid goederhandig Beklijft, als 't Roode Meer opwerpt zijn baren zandig, Of Jacobs neven zich verspreyen in fatsoen, Als loof groeit uit den schoot van dees valleyen groen: Wat baat het, als hun dus verkeert met tirannije t' Ondraaglijk eeuwig juk van droeve slavernije?
Honger, gelegenheid en ... essenbladen zyn ruim voldoende om 'n afgetobden gebreklyder op 'n dwaalspoor te helpen. De man had meegedaan in 't maken van thee die in Gelderland langs de wegen groeit. En hy leed onder 't besef van die fout ... Ga heen in vrede, roep ik hem by dezen toe, en maak geen valsche thee meer. Uw zonden zyn u vergeven. Ik weet wat gy gedragen hebt.
En als het geklepper van hun baboesjes weêr stil was geworden in den nacht, hebben wij de geuren uit onze kelken nagezwaaid aan hun liefde, als wierook uit witte vaten van albast." «Het leven groeit in de macht van den nacht, het duister is bevolkt met de kiemen der geboorte, groot is de macht van den nacht."
Dit is beter dan hem in het midden daarvan te plaatsen, gelijk men allicht zou willen doen. In het begin gaat dit goed, maar na weinige jaren, als hij goed groeit, zal dan dat geheele middengedeelte voor iets anders onbruikbaar worden, en het terrein is niet groot genoeg om er niet zuinig mee te wezen.
Hij leunt met zijn hoofd op de stijve vingers en droomt van een kogelregen en van den boom der eer, die op 't slagveld groeit. Voor de oogen van zijn ziel verschijnen lauweren en rozen, die den zachten adem van de lente niet noodig hebben om te bloeien.
Ik kan dezelve niet beschryven, dan als een zoort van erwt, of liever een kleine platte boon, van eene purper kleur, en zig in een bast of schel vormende, die aan een losse kruipende plant groeit.
Het rijs, in bergen aangebracht, Bevloert welras de diepe gracht, En stijgt er tot den boord. De ladders worden saamgetast, En hechten aan den muur zich vast; De strijders dringen voort, En klautren op, met sterke hand, En klemmen zich met knie en tand Aan stijl en sporten vast. En stuift een dichte pijlenregen Uit schietgat en kanteel hun tegen Het aantal groeit en wast.
Dit wil ik met hart en ziel doen, maar meer kan men van een tusschen planken ingeklemd mensch niet verlangen." "Vooruit, al vooruit, heer stadhouder!" riepen daarop de mannen. "Niet die planken hinderen u, maar de vrees voor den vijand is het, die de u knieën knikken doet. Er is al veel tijd verzuimd, de macht der vijanden groeit aan, 't gevaar wordt al grooter en grooter.
Eensklaps vroeg Freddy: Maar zeg eens, Marianne, hoe oud ben je toch geworden? Zeventien of achttien. Wel achttien, kind! Frédérique proestte het uit. Kind! herhaalde zij. Je bent zelf een kind, al ben je achttien jaar. O, Marianne, wat ben je toch nog jong, met je spoken en je teekenmeesters! Je bent net Etienne, die blijft ook altijd een jongen, die groeit nooit op, die wordt nooit ouder....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek