United States or Faroe Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen de boden der Landsaten tot hem kwamen, sprak hij en zeide, Gosa, zeide hij, was verziende geweest en wijzer als alle Graven te zamen, en toch had zij geen licht noch helderheid in deze zaak gevonden; daarom had zij geen moed gehad om eene opvolgster te kiezen, en om een opvolgster te kiezen die twijfelachtig was daar heeft zij kwaad ingezien: daarom heeft zij in hare uiterste wil geschreven, het is u beter geene Moeder te hebben als eene, op welke gij u niet verlaten kunt.
Nu wenschte ik wel dat mijne nakomelingen daar op letten, in hoeverre Gosa waarheid sprak. Toen onze landen weder te begaan waren, kwamen er benden arme Saxmannen en vrouwen naar de oorden van Staveren en het Alderga, om gouden en andere sieraden te zoeken uit de drassige bodem. Doch de zeelieden wilden hen niet toelaten.
Men Gosa frêje, kånst ên ånd ôr to bek fora nêi hjra lândum, thån âchste spod to mâkjande, owers ne skilun hja hjara mâga navt wither ne finda. Nê sêide hja. Thâ sêide Gosa: Hja håvon thin salt provad ånd thin bråd êten. Hjara lif ånd lêva håvon hja vnder jow hod stålad. I moste jow ajne hirta bisêka. Men ik wil thi en rêd jeva. Hald hjam alond jow wåldich biste vm ra wither honk to fora.
zijne vrouw, zeide hij, die maagd geweest was te Texland had daarvan een afschrift gekregen. Te Texland, worden nog vele geschriften gevonden, die niet in het boek der Adelingen overgeschreven zijn. Van deze schriften had Gosa een bij haar uiterste wil gelegd, 't welk door de oudste maagd Albetha openbaar gemaakt moest worden, zoodra Friso gestorven was.
Gôsa. Mijne voorouders hebben achtereenvolgens dit boek geschreven. Dit wil ik bovenal doen, omdat in mijne staat geene burgt overig is, waarin de gebeurtenissen opgeschreven worden gelijk te voren. Na mijn vaders dood ben ik tot zijn opvolger gekozen. Toen ik vijftig jaren telde, koos men mij tot opperste Grevetman. Mijn vader heeft geschreven, hoe de Lindaoorden en de Liudgaarden verwoest zijn.
Van de bovenlanden kocht men koeijen en schapen, en in de groote huizen, daar te voren de maagden gevestigd waren, werd nu laken en filt gemaakt, om des levens wille. Dit geschiedde 1888 jaren nadat Atland verzonken was. In 282 jaren hadden wij geene Eeremoeder gehad en nu alles misschien verloren scheen, ging men eene kiezen. Het lot viel op Gosa toegenaamd Makonta.
Maar Gosa vroeg: kunt gij een en ander terug voeren naar hunne landen, dan behoort gij spoed te maken, anders zullen zij hunne bloedverwanten niet weder vinden. Neen, zeiden zij. Toen zeide Gosa: Zij hebben uw zout geproefd en uw brood gegeten. Hun lijf en leven hebben zij onder uwe hoede gesteld. Gij moet uw eigen hart onderzoeken. Maar ik wil u een raad geven.
In den naam van Wralda, van Frya en der vrijheid groet ik u, en bid u zoo ik sterven mocht, eer ik eene opvolgster benoemd heb, dan beveel ik u Teuntja aan, die Burgtmaagd is op de burgt Medeasblik, tot op heden is zij de beste. Dit heeft Gôsa nagelaten. Alle menschen heil.
Toen gingen zij de ledige dorpen bewonen te West Flyland, om hun lijf te behouden. Twee jaren nadat Gosa moeder werd, kwam er eene vloot het Flymeer in vallen. Het volk riep ho.n.sêen. De banieren waren in top en des nachts schoten zij brandpijlen in de lucht. Toen het dageraad was, roeiden sommige met eene snik de haven in, zij riepen weder hoezee.
Men hald hjam bi jow burgum thêr bûta. Wâk ovir hjara sêd ånd lêr hjam as jef hja Fryas svna wêre. Hjra wiva send hyr tha steriksta. As rêk skil hjara blod vrfljuchta, til er tha lesta navt owers as Fryas blod in hjara åfterkvmande skil bilywa. Sâ send hja hyr bilêwen. Nw winst ik wel thåt mina åfterkvmande thêr vp letta, ho fêr Gosa wêrhêd sprek.
Woord Van De Dag