United States or Cambodia ? Vote for the TOP Country of the Week !


De plek waar zij stond was door den schok losgescheurd en dreef met haar weg. Kayette!.... Kayette! riep Jan. Maar het afgebroken stuk ijs was reeds door den stroom gegrepen en gleed langs den rand van het ijsveld, dat zelf in eene wieling geraakt was en eenigen tijd op dezelfde plaats bleef ronddraaien.

Daar stond hij dan nu voor de deur, gereed om te schellen. Met een zucht, die als een zenuwachtige huivering over zijn lippen gleed, zei hij in zichzelf: „Hier moet ’t zijn,” en keek oplettend naar de zwarte letters op ’t porseleinen naambordje aan den deurpost. „W. F. Hostein’t stond er duidelijk, hij was dus terecht.

Zij was een oude vrouw, alleen in de zee, en zwak door honger en vermoeienis; en toch moest zij, tegenover dezen zee-tijger, zijn aanval voorkomen en hem zelf het eerst aanvallen. Zij zwom verder, wachtend op haar kans. Ten slotte kwam er een oogenblik dat hij lui voorbij gleed, nauwelijks acht voet van haar af. Plotseling schoot ze op hem los, alsof ze hem wilde aanvallen.

Lord Henry lachte. En wat is dat geheim? Ik zal het je zeggen, zei Hallward, maar iets van verlegenheid gleed over zijn gelaat. Ik ben een en al verwachting, Basil! Och, het is in een paar woorden gezegd, Harry, en ik denk, dat je het niet eens begrijpen zal. Misschien, geloof je het ook niet.

Ik liep over de marsraas tot aan den nok uit, zonder mijne handen vast te houden, ging langs de stagen van mast tot mast, of gleed in een oogwenk langs het marseval naar omlaag; en daar ik een volleerd zwemmer was, telde ik de kans om te verdrinken al zeer weinig. Toen ik echter dien armen marinier had zien verdrinken, die even goed, zoo niet beter dan ik zwemmen kon, werd ik veel voorzichtiger.

Zij vlogen voort, de grillig beschaduwde duinvlakte gleed onder hun blikken weg en breeder en breeder werd de lichtstreep. De groene kleur der duinen week, vaal zag het helm en vreemde, bleekblauwe planten groeiden er tusschen. Nog een hooge heuvelreeks, een lang gestrekte, smalle zandstrook en dan de wijde, ontzaglijke zee.

Zij ging een klein salon binnen en gleed op een stoel neder. Het luchtige kleed golfde als een wolk om haar fijne taille; de eene arm lag krachteloos in de vouwen van de rosa-tunica neder; de andere hield den waaier en verkoelde met een korte, snelle beweging haar gloeiend gelaat.

»Ik zal hem wel afleeren om aan den haven-admiraal over verlof te schrijven, die zoon van een zeekok." Hij begon nu langzamerhand best te worden en een matrozenliedje te zingen. Bij den derden regel zakte zijn hoofd op de borst; hij gleed van zijn stoel af en rolde verder onder de tafel, waar hij als »lijk" bleef liggen.

Zij traden binnen en Eline bespeurde op de plaats van het oude hakkebord een fonkelnieuwe Bechstein. Haar muziekboeken, rood gebonden met gouden letters, lagen er boven op. Daar zal je heerlijk bij kunnen zingen, de klank is zoo zuiver en mooi. Eline's lippen trilden en een zenuwachtige trek gleed over haar gelaat. Maar mevrouw! stamelde zij.

De voorjaarszon gleed met overvloed van licht het venster binnen, verguldde Helle's hobbelpaard en deed al diens tekortkomingen sterk uitkomen, sloop in de hoeken waar de tinnen soldaten op wacht stonden, en straalde in lichtende strepen over het vloerkleed. Kaja's reiscostuum dat tegelijkertijd haar bruidskleed was was gekomen en gelijk daarmee een groot bouquet van viooltjes en fijn Venushaar.