Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
De slingeraars lieten hun stukken krijt vallen, de zwaar gewapende hoplieden hielden hun linealen op den rug; maar de vertoornde Achilles trok de beenen op, schrompelde heelemaal in elkaar en gleed als een aal langs den rug van Abraham naar beneden. "Ja, ik zal jelui leeren," riep eindelijk de rector, toen hij zijn stem weer meester was.
Toen de jongen van den rug van de gans gleed, zag hij dicht bij zich iets, dat op een hoogen spitsen steen leek. Maar bijna op hetzelfde oogenblik merkte hij, dat het een groote roofvogel was, die de klip als nachtverblijf had uitgekozen.
De beweging was plotseling, maar de bespieder was op zijn hoede; snel trok hij zich terug in één der schuilhoeken boven de pijlers van de brug, boog zich over de leuning om te beter zijn gestalte te verbergen en liet haar op het trottoir aan den overkant voorbijgaan. Toen zij hem ongeveer evenveel vooruit was als te voren, gleed hij zachtjes naar beneden en volgde haar opnieuw.
Het zonlicht gleed fonkelend over de gouden pluimage en deed den vogel op een wezen van glansende stralen gelijken. Verwonderd en bevreesd tevens waren de twee broeders opgesprongen, en staarden zij met blikken, waaruit ontzetting sprak, op deze wonderbare verschijning. Saladin was de eerste, die het zwijgen verbrak.
Eliëzer was bij deze onthulling zichzelve niet, doch over het bleeke gelaat van het meesterke gleed de weerschijn eener groote vreugde. »Nu komt alles terecht," juichte hij, »nu komt alles terecht!" De Zoeloe echter greep een zwaren stok, omklemde de knieën van zijn jongen meester en riep: »Sla mij, Baas, sla mij dood, maar vergeef het mij!"
De sneeuw was versch gevallen en verborg een kloof, die wel is waar niet tot op den diepen grond reikte, waar het water bruiste, maar toch altijd dieper dan een manslengte; de jonge vrouw, die haar kind droeg, gleed uit, viel naar beneden en was verdwenen; men hoorde geen gil, geen zucht, maar men vernam het huilen van een klein kind.
Ik riep dus Koenraad bij mij, terwijl de Nautilus, ter diepte van acht tot negen meter, zachtjes langs de fraaie rotsen der oostelijke kust gleed. Daar groeiden allerlei sponsen, gestengelde, gebladerde, bolvormige, gevingerde.
Maar weten kunt gij het niet hoe ik mij dáár ergerde aan de kale wanden, aan 't gekrijsch dat men psalmgezang heette ter verheerlijking Gods, en hoe ik er mijne studie van maakte om op te tellen hoeveel malen dominé Willems dezelve had gezegd, op zulke wijze dat ik thuis komende den tekst vergeten had en moeder mij voor een botterik schold en de gewone profetie uitte: »dat er nooit iets goeds uit mij groeien zou," maar dat gleed over mij heen en ik had een eeredienst op mijne eigene hand.
"Welk een aanleg gaat hier te loor," dacht ik. En haar handje gleed over mijnen arm; het rustte naauwelijks. "Diane heeft u verwacht, Marie," begon ik, toen wij eenige schreden waren voortgewandeld. "Mademoiselle vond, dat het niet voegde, mijnheer." "Lieve Marie, mijnheer me zoo niet!" Eene pauze. "Gij hadt vrolijker gouvernante kunnen treffen." "O, zij is zeer goed!"
"Dat weet ik niet," zeide zij, terwijl zij reeds bij de deur stond. "Bij den een is zeker de drang erger dan bij den ander." Een eigenaardige, zachte glimlach gleed over zijn lippen. "Zoo, en nu stel je je open?" zeide hij slechts, langzaam en zacht. Zij knikte: "Voor het blijde, het droeve doch laat niet ledig de bladen wit!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek