Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Zij zetten bevend woorden neer Tot de' avond-late zon verbleekt, En woorden glanzen rein en teer Als paarlemoer, waar 't licht in breekt. En toch, hoe mooi die woorden zijn, Die vingen 't licht aan allen kant, Zij hebben slechts een zwakken schijn Van 't licht dat in mijn binnenst brandt,
Het water is in den zonneschijn blauw als dat van de Middellandsche Zee, en het weerkaatst een zwaren muur van rotsen, de Seemauer, en den trotschen top van den Pfaffenstein. Men kan een aangename wandeling doen, als men den oever van het meer ziet glanzen onder het zachte zuchten van den wind.
O God, dat was de duivel! De vonken en glanzen, die ginds en her van gaslantaarns of hoog vensterlicht in 't bruisende water wiegen, ze hebben hem de diamanten en nogmaals het goud dier speelbank getoond. O, glimplichten zijn het! rijk worden, 't is een hersenschim. Nog geluk vinden op aarde een onmogelijkheid! Zie, de bergstroom klimt. Duizelig donker is het daarbeneden.
Als hij door middel dáarvan absolute zekerheid zal geven omtrent belofte of verklaring dan moet de eed gedaan op een of ander heilig voorwerp: bij voorbeeld bij de geldkist in de kerk, waarin de giften aan de armen geworpen worden. Twee Christenen hebben ruzie. Matulessi ziet over de borst van Sopamena een gouden horlogeketting glanzen, dien hij den dag te voren aan Mantulameten heeft geleend.
Bij de brug leek een stilstand te wijden, leegte van luchtwit, zonder wolkengevlucht, strakke doorlichting die stroef de vensters bebleekte en 't water der gracht doodblank deed glanzen als 't oogvocht in peinzende oogen.
Want zooals met de zon Van aanvang af het licht de ruimte kliefde, Doch éér niet stralen kon, Zoo woont in al wat edel is en puur Vanzelf de zoete liefde, Gelijk de gloed in 't glanzen van het vuur.
Iedereen lette op: enkelen meenden reeds de visschen binnen in 't netje te zien spartelen, het glanzen van de schubben waar te nemen en zoo meer. Doch, toen de jonge man het ding in 't water stak, sprong er niet een vischje op. "'t Moet hier vol wezen," zeide Albino zacht, "'t is al meer dan vijf dagen dat er niemand bij geweest is."
Wij wuiven, wij stuiven. Wij groeien en bloeien Met Mei! Met Mei! Met Mei! Wat snorren Die torren En kevers zoo blij! Zij glanzen, zij dansen De dagen, en dragen Den Mei! Den Mei! Den Mei! De vleugels van den kever gaan open, waaruit Mei te voorschijn stapt; door zijn stafje aangeraakt, snort de kever rechts naar boven weg.
Nu de schilder naar de gracieuze gedaante keek, die hij zoo knap in zijne kunst had weêrspiegeld, kwam er een lach van genot over zijn gelaat; lang bleef die daar glanzen. Maar plotseling hief hij zich op, en, de oogen dicht, drukte hij met de vingers op dier leden, als zocht hij een vreemden droom, waaruit hij ontwaking vreesde, in zijn brein vast te houden. Het is je mooiste werk, Basil.
Sneeuwtop bij sneeuwtop stond nog te glanzen in den kring zonnig verlicht, zilverhel, zoo koel en kuisch zich spitsend tegen het diepe blauw des hemels. Wonderbeelden, voor hem die getreden komt uit de drassigheid der polderstreek, uit het kille slib der venen. Wonderbeelden, welker pracht de stoute phantasie dan eindelijk rusten doet, verwonnen, ontvleugeld door de stoutere werkelijkheid!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek