Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Cambyzes beschouwde het wapen, waarvan het kostbare gevest met robijnen en turkooizen rijk bezet was, met onderzoekenden blik. Op eens werd hij doodsbleek en wierp den dolk met zulk eene kracht voor de voeten van zijn broeder, dat de edelgesteenten uit hunne kassen sprongen.
Laat het onder hen gisten en bruisen, laten zij de vuisten dreigend opheffen, als zij zijn kasteel voorbijgaan, of het zwaard met trillende hand bij het gevest grijpen, hij vreest hen niet. Zij zullen het niet wagen, zich tegen hem te verzetten. Zij vreezen zijne wraak.
"Op 't kerkhof "Eik-en-Duinen" Rijst aan uw linkerhand Het muurstuk van een kerke, Verbrok'lend te allen kant; Een enkel poortje als doorgang Bleef in den muur gevest, En boven op de spitse Heeft de ooievaar zijn nest. 't Klimop weeft om de steenen Zijn altijd glanzend loof En donzig mos tiert welig In elke spleet en kloof." Ant. L. de Rop.
"Den moed zult gij althans nimmer verliezen, mijn waarde Botbergen!" zeide Mom. "Neen," hervatte deze, "maar wat helpt deze, wanneer...." "Zoo meen ik het niet," viel hem de Ambtman in de rede: "men kan niet verliezen wat men nooit gehad heeft." "Was zum henker!" riep Botbergen uit, de hand aan het gevest van den degen slaande, "indien een ander dan Jakobus Mom mij zulk een beleediging zeide."
Toen legde hij het hoofd neêr zacht in het gras en knielde bij Gringolette en bad. Zijn zwaard had Gawein bij Gringolette's doode hoofd gestoken in de aarde en het kruis van het gevest teekende zich af in het vage licht van de nacht als een heilig symbool van bewaking. En Gawein betreurde, dat hij geene kaarsen ontsteken kon rondom het dierbaar lijk....
Zuchtend keerde hij terug naar de tafel en zonk opnieuw in gedachten weg. "Ik ben een lafaard! Het moet geschieden!" morde hij welhaast. "O, Dakerlia! Dakerlia!" En hij sloeg met het gevest van zijn zwaard driemaal op de tafel. Onmiddellijk hoorde hij iemand den trap beklimmen. Hij bedwong zijne ontsteltenis met geweld en gaf zijn gelaat eene ernstige of onverschillige uitdrukking.
Zijn weg ging over Jena, waar hij 's avonds zijn intrek nam in »De zwarte beer«. Terwijl hij daar aan de tafel was gezeten, de handen op het gevest van zijn degen geleund en lezende in een Hebreeuwsch Psalmboekje, dat vóór hem lag, kwamen er twee jongelui binnen, studenten uit St. Gallen. Ze hielden zich bescheidenlijk op een afstand.
En rondom de loge waar men hooren kon wat hij zeide, klonk het handengeklap, terwijl de torero zich omdraaide op de hakken, met een van buiten geleerde beweging den hoed achter zijn rug om, tuimelen deed tusschen de menschen, en met een vuurrooden lap en degen met gevest van dezelfde kleur, stapte hij naar het midden, waar de stier loom stond te kijken.
Op zijn hoofd droeg hij een platte muts waaronder zijn haren een halve voet lang over zijn oren hingen. Een gordel bracht de wijde vouwen van de kolder om zijn lenden en het gevest van een kruismes blonk aan zijn zijde. Daar hij een oog verloren had, waren zijn wezenstrekken niet zeer aangenaam.
Een strijdzwaard, waarvan de overlevering vertelt, dat het dit beroemde wapen is, het Spaansche Excalibur, wordt nog getoond in de Armeria te Madrid, en alle geloovige bewonderaars van ridderverhalen zijn er van overtuigd, dat dit het zwaard is, dat de Campeador op den trotschen Berenger veroverde; zelfs de zekerheid, dat het gevest uit de vijftiende eeuw dateert, brengt dit geloof niet aan 't wankelen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek