Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
't Was een zachtkens voortglijdende rivier geweest, met geurige bloemtapijten aan haar oevers, en fijn zand op haar bedding. Haar water werd te nauwernood door den wind gerimpeld. 't Was of de stroom allengs minder snel werd, zoo liet ze zich aanzien.
Het had lange dunne beenen, die als losse stelten onder het lichaam zaten. De kop was groot, oudachtig en gerimpeld, en hing altijd op zij. Het vel zat in plooien, en hing slap, alsof het een pels aanhad, die niet voor hem was gemaakt.
Derzelver doodelyke gevolgen zyn in de daad zigtbaar in de menschen, die zig aan allerleije zoort van ongebondenheid hebben overgegeven: zy hebben het voorkomen om in den hoogsten trap afgesleten en ontzenuwd te zyn. De Creoolsche vrouwen hebben over 't algemeen geen beter voorkomen: zy hebben een kwynend gelaat en bleeke kleur; en de jonge lieden zelve hebben dikwils een gerimpeld vel.
't Gezicht was minder frisch en meer gerimpeld, de oogen leefden niet, de glimlach bleef zonder bekoring en over het gansche gelaat lag als 't ware de geconsterneerde uitdrukking van iets dat eindeloos lang verwacht en nooit gekomen was.
Zijn oogen vlamden; zijn gerimpeld, hobbelig, leelijk voorhoofd streek zich glad, zijn neus werd weder scherp als een snavel; het wreed en sluw profiel van den roofmensch kwam weder te voorschijn. "Mijnheer de baron is onfeilbaar," zeide hij, met een duidelijke stem, waaruit alle neusklank was verdwenen, "ik ben Thénardier." En hij richtte zijn gebogen rug op.
»En hier zit ik nu, Sir ik, Jack Bobson met de grootste ontdekking na Columbus in mijne hand en, curse them, Sir! They won't believe me! They won't believe me!"................. Kermend had mijn verteller zijnen laatsten klaagtoon uitgestooten. Zijn gerimpeld gelaat vertrok zich als tot schreien. Ik had medelijden met hem.
Reeds meer dan tachtig jaren zijn over 't hoofd diens grijsaards gegaan; maar al is zijn gelaat gerimpeld, al staan zijne oogen dof, al is zijn rug gebogen en zijn lichaam door ouderdom verzwakt, nog is bij hem de geest even wakker, de wilskracht even sterk als toen hij, in 't jaar 1525, voor 't eerst zijne plaats in de Vroedschap aanvaardde; en, is op 't gelaat zijner bedaagde huisvrouw, in weerwil van hare reeds verzwakte geestvermogens, de vrees te lezen, dat er iets niet richtig zij, en, al teekent het gelaat zijner dienstmaagd verbazing over het ongewone verschijnsel, dat de markt vertoont, meester Henrik heeft nimmer vrees gekend, en hij is te oud geworden om zich over iets meer te verwonderen.
Vooraan, met een lantaarn in de hand, stond een man van ongeveer zestig jaar, met sneeuwwit haar, dat verward over zijn gerimpeld voorhoofd hing. Hij was van middelbare lengte en min of meer gebogen van houding. Hij had kleine, scherpe oogen en een harden trek om den mond. Door zijn korte, grijze bakkebaarden en zijn ruige wenkbrauwen liep nog een gele tint.
Daarna werd de kist neergelaten in een kuil van vier voet diepte; de aarde werd vastgestampt, en gerst hierin gezaaid. De plek werd voortdurend bewaakt door mohammedaansche soldaten. Toen Haridas na veertig dagen werd opgegraven vond men het lichaam precies in dezelfde houding. De armen en beenen waren stijf en gerimpeld, het hoofd lag als bij een doode op den eenen schouder.
Verwondert het u, vader, dat ik het menschdom haat, en bovenal het ras, dat deze verandering in mij heeft te weeg gebracht? Kan het gerimpeld, vernederd wezen, dat vóór u staat, welks woede zich in onmachtige vervloekingen ontlast, vergeten, dat zij de dochter is van den edelen Thane van Torquilstone, voor wiens macht duizend vazallen sidderden?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek