Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Van Westhoven gaan wij voorbij de bosschen van Duinvliet en enkele villa's, en weldra zien wij het stille, vredige dorp Domburg voor ons liggen aan den binnenkant der duinen, terwijl op het duin onderscheidene villa's en gebouwen verstrooid staan. Blonde duinen, weest gegroet! Scheidsmuur tusschen land en stroomen, Blauwe golven, groene boomen, Samenkomende aan uw voet!
Er werd nog hier en daar geknikt en gegroet en de bruine kerels met hun roode jassen en fluweeligen oogen speelden en keken nog hartstochtelijker dan bij onze aankomst, en ik kreeg den gekken indruk, dat ze met hun opgewonden gedoe de laatste centen uit mijn beurs wegspeelden. Mantels en overjassen werden aangetrokken en wij kwamen aan den ingang. Een lange file rijtuigen stond langs 't trottoir.
Guarinos fluisterde iets in het oor van het oude paard, en het herkende de stem van zijn meester. Zacht streelde hij het oude ros, licht sprong hij in het zaâl, En reed, tot waar Marlote zat, in vorstelijke praal. Maar schamper lachte toen de Moor: »Heer Ridder, wees gegroet! Rijd naar uw doel, gij dappre held, en toon ons nu uw moed!«
En leg u dan ter ruste in den schoot des breeden oceaans; hij alleen is uwer, gij zijt zijner waardig! Gij beiden zult leven tot "de hemelen met een gedruisch zijn voorbijgegaan en alle hoofdstoffen branden zullen en vergaan". Gegroet, gegroet, gij frissche stroomen en heldere rivieren! Gij dooradert de aarde, gelijk het bloed de leden doorvloeit van de kinderen der menschen!
Bij het weggaan zei Salero: "Adieu schoonzoon, ik zal u morgen den bruidschat komen brengen in schoone gouden stukken." Ik antwoordde: "Mijn waarde schoonvader, ge zult mij welkom zijn." Na de familie te hebben gegroet, stapte ik in mijn rijtuig, dat voor de deur op mij wachtte en ging naar huis.
Alles was zeer goed afgelopen, Massijn was kloekmoedig geweest tot het laatst, hij was vertrokken met de glimlach op de lippen, en tot het laatste moment, terwijl het reusachtig, bruisend en fluitende schip zich reeds van de kade verwijderde, had hij gegroet met de hand en daarna gezwaaid met hoed en zakdoek.
Daarom nogmaals: Wees gegroet! en indien gij wilt, ga dan met mij naar binnen, om u met eigen oogen te overtuigen, dat nergens een hoekje vrij is, zelfs niet op het dak. Mag ik vragen wanneer gij aangekomen zijt? Zooëven. De deurwachter glimlachte.
Wees gegroet, eerwaarde Gorakh! antwoordde Salhana op die zonderlinge toespraak, zie hier mijn neef, Siddha Rama uit Kaçmir, van wien ik u vroeger reeds gesproken heb.
En toen ik zag de nachtgewelven Gebogen over dezen vloed, Zeide ik, glimlachend, tot mij zelven: "Schoon wereldsch Leven wees gegroet!" Gij hebt uw oude Jeugdgloed weder, Gij kunt weer lachen als weleer, En wekt, als in mijn Jeugddroom, teeder, In 't hart geen leed, geen weemoed meer.
Zooeven had ze hem gezien. Krachtig ging hij over den weg. Hij had haar met een glimlach vol vertrouwen gegroet. Wie was tegen hem bestand? Er bestonden geen gevaren voor hem. Zelfs in den Wittewijven-kuil was hij gedaald, en waarom? Om zijn dankbaarheid te bewijzen. Goed en moedig was hij van harte. Welk meisje verlangde er niet naar, door hem te worden beschermd?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek