Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
"Het zal mij een genoegen zijn, Hoogheid," antwoordde Zabern ironisch, "den Hertog Uw beslissing over te brengen." De Minister van Financiën en de Commandant der Citadel. Een opstootje in de Kamer. Wat het orkest van Mengelberg op z'n geweten heeft. Felix verslaat zes tegenstanders. De Furiën!
"Duivel, ik daag u uit! kalm, vast van geest, Zooveel gij slaan kunt bid ik u te slaan; Booze Tyran, door god en mensch gevreesd, Eén eénig wezen zult gij niet verslaan! Regen uw plagen altemaal, Krankzinnige angst, spookachtige kwaal Op mij, laat wisslend vorst en gloeden Knagen in mij, en zij uw woede Bliksem, snijdende hagel, tallooze vormen Van Furiën drijvend aan op wonden-slaande stormen!
Als de beulen hun slachtoffers achterhalen, grijpen zij ze bij de aanhechting der vleugels, en geholpen door de andere furiën, trekken en sleepen zij ze door het gedrang, tot zij buiten zijn, en rollen dan met hen op den grond; de darren steeds worstelend en zich verwerend en nog altijd die waanzinnige angstkreten uitstootend, de werkster onafgebroken knagend aan den vleugel tot hij machteloos is, en het slachtoffer nooit meer naar den korf kan terugkeeren.
Zijn acht voelarmen, of liever zijn acht pooten, die aan den kop vastzaten, en waarom deze dieren koppootigen genoemd worden, waren tweemaal zoo lang als het lichaam, en kronkelden als de slangen op het hoofd der Furiën. Men zag duidelijk de tweehonderd zuignappen, die aan den binnenkant der voelarmen zaten en er als half bolvormige vliesjes of blaasjes uitzagen.
Zelfs op hun ouden dag en reeds half blind spelen zij nog met behulp van glazen oogen. Eindelijk als de jicht, het verdiende loon voor hun levenswijze, hun handen onbruikbaar maakt, dan huren ze zelfs iemand om in hun plaats te werpen. Zeker is het spel een aangenaam werk, maar het ontaardt gewoonlijk in een dollen hartstocht en behoort dan bij de furiën, niet bij mij thuis. Bijgeloovigen.
34 En hij zeide nog iets maar ik heb het niet in mijnen geest, omdat het oog mij geheel getrokken had in de richting van den hoogen toren met den rossen top, 37 waar in één oogenblik haastelijk gekomen waren drie helsche furiën met bloed bemorst, die vrouwelijke ledematen en voorkomen hadden;
Zabern greep Felix bij den arm, en nam hem ter zijde. "De sleutel van het cijferschrift," fluisterde hij. "Dat waren de laatste woorden van Van Stralen: de Furiën!" Rob gaat aan het cijferen. Gevonden! De inbraak in het Paleis. Zabern redt Rob nog juist op tijd. Het verbrande Charter. Wat zal er van Czernovië worden?
Juist toen de Maarschalk en Felix de kamer binnenkwamen, nieuwsgierig naar Rob's onderzoekingen, en hopend dat zij hem met hun laatste ontdekking van dienst konden zijn, stond Rob op en ging hen triomfantelijk tegemoet, het cijferschrift boven het hoofd zwaaiend. "Ik heb het! Ik heb het!" "Wel?" vroeg Zabern. Waren het de Furiën?" "Ze waren het! En ze hebben me op de hielen gezeten bij het werk.
"Zou zij dood zijn!" zeide hij, en richtte zich op, van 't hoofd tot de voeten bevende. De vreeselijkste gedachten dwarlden verward door zijn geest. Er zijn oogenblikken, waarin afgrijselijke gissingen ons als een drom furiën bestormen en met geweld in onze hersens breken. Onze bezorgdheid bedenkt allerlei dwaasheden, wanneer het hen betreft, welke wij beminnen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek