Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Maar hij zweeg, want de opmerking zou hem ongetwijfeld weder een stuk van zijn staart gekost hebben. Wat Craig en Fry betreft, als echte Amerikanen zagen zij niet tegen verplaatsing op, en waren zij steeds bereid om op het eerste woord naar het andere einde der wereld te gaan. De eenige vraag die zij zich veroorloofden was: »Waar gaat mijnheer naar toe?"
Op goed geluk af had hij, in overleg met de medeplichtigen uit het ruim, de vervolging begonnen, en binnen een kwartier zouden Kin-Fo, Soun, Craig en Fry weder in zijne handen vallen! Maar had men hen bespeurd, te midden van de lichtstralen, die de maan over de oppervlakte van het water schoot? Neen, misschien niet! »Omlaag met het hoofd!" zei Craig, zich aan deze hoop vastklemmende.
Het bewuste stuk van Kin-Fo waarborgde hem straffeloosheid en de aanwijzing van Wang zou hem bovendien een kapitaal van vijftigduizend dollars verschaffen! »Ik heb er nu meer dan genoeg van!" riep Kin-Fo uit in zijne eerste opwelling van toorn. Craig en Fry hadden kennis genomen van het schrijven van Wang.
Zelfs de tijd zou hun ontbroken hebben om aanteekeningen te maken en hunne indrukken zouden zich bepaald hebben tot eenige namen van steden en sterkten. Maar zij waren niet nieuwsgierig en snapachtig evenmin. Zij spraken bijna nooit met elkander. Waarvoor zou dat ook gediend hebben! Hetgeen Craig dacht, was ook de meening van Fry. Het zou een soort van alleenspraak geworden zijn.
Het liep Kin-Fo niet mede; de eene ramp volgde op de andere en hij had wel gelegenheid om de lessen van zijnen ouden leermeester, den philosoof Wang, in praktijk te brengen. Hij bleef alleen met Craig en Fry in het hotel van het »Hemelsch Geluk", welke naam hem nu bijkans als een bespotting in de ooren klonk.
»Nan" vulde Fry aan. ... hem voortaan niet meer daarmede straffen zou. En nu had hij, met het oog op de vele vermoeienissen die hij doorstaan had, slechts één verzoek aan mijnheer Kin-Fo... »Ki"... herhaalde Craig. »Nan" voegde Fry er bij. ... en dat was of hij nu minstens eens tweemaal vier en twintig uur onafgebroken slapen mocht.
In dezen nacht, in den nacht van 28 op 29 Juni, zou de Eeuw een verlies lijden van tweehonderdduizend dollars; een verlies dat der maatschappij bespaard zou worden als het vier en vijftig uur later geweest was, daar ook Kin-Fo zijn polis niet had vernieuwd! Men zou echter Craig en Fry slecht kennen als men meende dat zij in deze ernstige omstandigheden hunne bezinning verloren.
En het was goed dat Fry antwoordde, want als Soun het had moeten doen, zou het wel eens kunnen geweest zijn met de minder eerbiedige vraag hoe zijn heer dacht dat hij hem zijn thee had kunnen brengen, terwijl beiden midden in den oceaan dreven. Voor de beide agenten evenwel was de oplossing van deze quaestie slechts een kleinigheid.
Wij moeten hem dus twee maanden surveilleeren en misschien langer als hij zijn volgende quitantie betaalt." »Er is een bediende...." zeide Craig. »Dien men misschien zou kunnen gebruiken..." sprak Fry. »Om alles te weten te komen..." vervolgde Craig. »Wat er in het huis van Kin-Fo voorvalt," voltooide Fry. »Hm!" sprak de heer William J. Bidulph. »Tracht dezen bediende te lijmen.
»Hij meent dus nog altijd dat hij verplicht is zijn u gegeven woord te houden", voegde Fry er bij. »Maar waar kan hij zijn?" riep Kin-Fo uit. »Gelooft u dat uw leven gedurende den nog overigen tijd van den termijn meer gevaar loopt dan vroeger?" vroegen Craig en Fry.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek