Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
"Bah, die is tegenwoordig meer zat dan nuchter ... hij laat ze maar zuipen ..." "Maar als Lowis, schoon Franske wat veel ziet, dan zou de jannige Geerten wel eens kunnen rijden met zeep aan zijnen buik ..." "Dat was rats in mijn voeten!" antwoordde stroef, Venijnige Charel ...
Naast haar stond Geerten, in lang wit nachthemd; voor 't aangezicht een doodskop, schel-geel bij 't smetlooze wit eener fel-gepinde vrouwenslaapmuts ... Franske was er in clown, veelkleurig en nauw-sluitend om zijn ranke lichaam en bij hem bevond zich Fientje in fluweelen jongenscostuum, strak-passend om heur lenden en wel-gevulden sierlijk-rondenden boezen.
Niet tevergeefs had zij op den bijstand des Eeuwigen gerekend, want de man die het behoud van zijn kind, naast God, aan haar moest danken, hij nam de arme vrouw met liefde in zijne woning op en gaf aan hare zorg zijn jongen over, die jubelde dat Geertje-vrouw altijd bij hem zou blijven, dat Franske niet weder zou heengaan: Franske niet wien hij zoo gaarne rolde, zoo gaarne huisjes bouwde en steentjes zocht of bloempjes plukte.
Geerten voelde zich moê en ijlhoofdig: hij werd het gewaar dat hij toch zou moeten heengaan, dat Lowis nu alleen naar Franske verlangde en hem wegsturen zou ... Kwaadaardig besloot hij het langst mogelijk te toeven.
Wanneer Franske zijn vrouw op heur plaats bracht, klopte Geerten heel familiaar en met oolijke oogen, waarin pretglimmingen vonkten, Lowis eventjes op den ronden buik, spottend roepend: "Bedod! voor dien erin zit!"
Franske moest nu zijn plaats innemen, en met angst en vreeze begon hij zijn taak voor een twintigtal Transvaalsche jongens en meisjes, die elken morgen uit de omringende boerenplaatsen te paard kwamen aanstuiven, om door het meesterke in nuttige wetenschappen te worden onderwezen.
Geerten moest toegeven, met spijt, dat het huwelijk Franske zeker niet verbeteren zou ... "Hij is te schoon," bemerkte hij, sarcastisch ... "Wat kunt g'er aan doen," zuchtte Fientje. De roeier had er een heimelijk plezier in zijn wraak stillekens-aan voor te bereiden ... "Ja, wat kunt g'er aan doen? 't Is zonde, dat hij niet begrijpt wat 'n lief ding gij zijt ... enne ... naar ..."
"Hardi oûwe! riep Franske ... Hardi!..." 't Dampende dier bleef staan, een oogenblik pal op de trillende strak-geschoorde pooten ... Haastig werden de remschoenen aangedraaid. Langzaam, begon de wagen te dalen, meesleurend 't moede, afgeleefde paard. De voerman rukte aan de teugels, poogde het dier voort te trekken ... 't Schuim viel uit den muil op zijn kleederen.
"Dat 's met dien haastigen keerskensmaker van daar subiet," grapte Franske ... Allen zwegen, luisterend naar 't geheimzinnig puffen van 't vaartuigje, dat zich verwijderde achter den mistsluier.
Het ouwe Suske van Loock sloeg met den koterhaak op het potdeksel ... Bij elken hotsebots over een hobbeligheid van den steenweg werden ze door elkaar geschud ... Groepen dansende en zingende kinderen, hand in hand, volgden hen ... Franske en Vernijnige Charel wierpen centen te grabbel, die de knapen, malkaar stootend en stampend, trachtten te bemachtigen, haarkenpluk doende wanneer milde werpers het geboden ...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek