Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Van heel de glorie der weidsche kleermakerszaak was thans niets zichtbaar als de groote vergulde letters op de ramen en het wapenschild boven den hoofdingang van den winkel. Op de ramen las men: ~Emile van Pommeren, fils, fournisseur de la Cour~. Niemand kon met grooter ingenomenheid dit opschrift ontcijferen dan de eigenaar zelf.
Die kleine zwierig gekleede heer in 't zwart met parelgrijze handschoenen, die daar langzaam door de Hoogstraat komt aanwandelen, is de hoogstachtbare heer Emile van Pommeren in eigen eleganten persoon. Het is halftwaalf, hij komt uit de kerk; uit de Waalsche kerk natuurlijk. Een ~fournisseur de la Cour~, die een ziertje achting voor zich zelven koestert, komt in geene andere.
Hij ziet met onuitsprekelijk plezier naar den tuin van zijn huisheer, den welopgevoeden Emile van Pommeren, ~fils~, ~fournisseur de la Cour~. De zon werpt stroomen van goud over de dichte kruinen van een paar stokoude pereboomen en een aantal perken met rozen, geraniums en goudsbloemen.
De voerman van dat vehikel hield stil voor het fraaie winkelhuis van den heer Emile van Pommeren, ~fils~, ~marchand-tailleur et fournisseur de la Cour~. Met een loggen sprong plofte hij van den bok, en schelde hij aan bij den afzonderlijken opgang van Van Reelant's bovenkwartier. Oogenblikkelijk daarop heesch hij zich weer naar boven, en legde zich met de hand onder het hoofd te slapen.
Belachelijk te worden voor den heer Emile van Pommeren, ~fils~, ~fournisseur de la Cour~, en misschien bij overlevering voor al de schitterendste winkeliers der Hoogstraat, dat was te veel. Hij moest oogenblikkelijk weg en zonder gerucht. Daar was maar een enkel middel Suze noodzaken hem den sleutel terstond terug te geven.
Men bejegende hem met zeker ontzag, en liet duidelijk doorschemeren, dat men hem voor een »serieus" en »geposeerd" man hield. Hij werd niet versleten voor een dier modeplaatjes uit de »jeunesse dorée", welke met hem niets gemeen hadden, dan den »fournisseur de la Cour", Emile van Pommeren, ~fils~, aan welken ook hij, als tevreden »locataire" de zorg voor zijn toilet had opgedragen.
Alles te zaam genomen, meende de achtbare »fournisseur de la Cour", dat er in Den Haag wel minder bevoorrechte schepselen rondwandelden. Onder deze en dergelijke aangename overpeinzingen bracht de heer Van Pommeren een miniatuur-sleutel voor den dag, en wilde juist de winkeldeur ontsluiten, toen naast hem de deur van het bovenkwartier openging, en Jhr. Mr. Arnold van Reelant te voorschijn trad.
Ervaringen van allerlei aard uit haar »veelbewogen" leven als hare kranten zouden zeggen wegen op tegen hare vrees. Zij heeft reeds veel beleefd, en daarenboven nog veel geleerd in de laatste tien jaren, als huishoudster van den voortreffelijken Van Pommeren »fournisseur de la Cour." Zich snel bezinnend, zegt ze: »Mevrouw zal het hoop ik niet kwalijk nemen! Ik wist niet, dat mevrouw komen zou!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek