Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
Alles werd hem door Mevrouw Dashwood verklaard, en hij verheugde zich te meer over 't geen hij voor den Heer Ferrars had gedaan, nu het ten slotte bleek, dat hij Elinor's belang daardoor had bevorderd. Het zou onnoodig zijn, te zeggen, dat met de nadere kennismaking de wederzijdsche waardeering der beide heeren gelijken tred hield; want het had moeilijk anders kunnen zijn.
Zij merkten het allen op, en Mevrouw Dashwood, die het toeschreef aan zijn moeder's gemis van vrijgevigheid, ging aan tafel zitten met een gevoel van ergernis over alle zelfzuchtige ouders. "Welke vooruitzichten heeft Mevrouw Ferrars tegenwoordig voor je op het oog, Edward?" vroeg zij, toen zij na het eten rondom het vuur zaten; "moet je nog steeds een groot redenaar worden, tegen je zin?" "Neen.
"Maar lieve mevrouw", zei Elinor; "waar denkt u aan? 't Is immers alléén Kolonel Brandon's bedoeling om den Heer Ferrars te helpen." "Maar kind, je wilt me toch niet wijsmaken, dat de Kolonel alleen met jou gaat trouwen, om den Heer Ferrars dat buitenkansje van tien guineas te bezorgen?"
Wij kunnen niet denzelfden heer Ferrars bedoelen." "We bedoelen geen ander dan hem," riep Lucy glimlachend.
Wel gaarne zou zij hebben geweten, wanneer deze moeilijkheden zouden zijn uit den weg geruimd, deze tegenstand overwonnen, wanneer Mevrouw Ferrars tot andere gedachten zou komen, en haar zoon de vrijheid zou laten, zijn geluk te vinden.
De heer Ferrars is, naar ik meen, geheel afhankelijk van zijne moeder." "Hij bezit zelf maar tweeduizend pond; het zou dwaasheid zijn, dáárop te trouwen, hoewel ik voor mij zonder eenige klacht elk vooruitzicht op meer zou kunnen laten varen.
Sommige moeders zouden dien vertrouwelijken omgang hebben aangemoedigd uit eigenbelang; want Edward Ferrars was de oudste zoon van een man, die schatrijk was gestorven; en andere zouden dien hebben tegengegaan uit voorzichtigheid; want op een geringe som na, hing zijn geheele fortuin af van het testament zijner moeder. Doch Mevrouw Dashwood liet zich door geen dier beide opvattingen beïnvloeden.
Geloof maar gerust, als dat ongelukkige huwelijk van Edward plaats heeft, dan voelt zijn moeder dat even diep, alsof zij hem nooit had verstooten; en daarom moet elke omstandigheid, die deze verschrikkelijke ramp kan verhaasten, zoo lang mogelijk voor haar verborgen worden gehouden. Mevrouw Ferrars kan nooit vergeten, dat Edward haar zoon is."
Zij zouden dan nu Mevrouw Ferrars leeren kennen; maar Elinor kon niet gewaar worden of haar beide zoons ook waren gevraagd.
"Kent u den heer Robert Ferrars?" vroeg Elinor. "In 't geheel niet ik heb hem nooit gezien; maar ik geloof, dat hij in 't minst niet op zijn broer gelijkt, hij is dom en verbazend ijdel, een echte fat." "Een echte fat!" herhaalde haar zuster, die bij een plotselinge pauze in Marianne's muziek, de laatste woorden had opgevangen. "O, ze zijn natuurlijk aan 't praten over hun uitverkoren cavaliers."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek