Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
"Waarom zoue ze vandaag minder bidde as anders", antwoordde Eleazar, voortstappend in de sneeuw naar de jodenwijk: "waarom zoue ze jùist vandaag méér geweten toone? Geen st
Zorgvol keek Eleazar naar de daken, wetend hoe de blinde hechtte an sjabbeskleedij. As 't goed niet voór sjabbes terug was kans was 'r niet had ze 'n dag van diepe ellende. Het kind babbelde voort. "...Jan van hiernaast oome..." "Wie 's Jan?" "Jan, da's Jan-van-de-schoenmaker weet u nie? die heit 'm laast zoo lekker verneukt, oome.
Op de stoep, onder één parapluie stonden Davy en Berlijn van Laboen. "Kijk", zei Eleazar, minachtend. Berlijn had 'm herkend, trok Davy snel mee. De deur flapte open, doorliet den schijn van veel lichten de deur flapte dicht. "Was dat nie Davy?" , vroeg dof-grommend Juda.
"'k Had je haast niet herkend," praatte Eleazar: "je ben jonger geworden zonder baard." Poddy bewoog de lippen, asof-ie wat antwoorden wou, maar te moe, te ontfut, verglee 't in slijmerig gehijg. De kop zonder baard, had 't lachrig gegrijns van 'n doodshoofd. Hij kon niet blijven zitten, glee achterover, steunend, dof-rogglend.
Over de beteekenis van dezen naam zie men het tijdschrift De Navorscher, XXXIII, 283. Vele bybelsche mansvóórnamen, by de nederlandsche Joden als geslachtsnamen in gebruik, b.v. Emmanuel, Boas, Eleazar enz.
Haar broek zachtjes afzakte door 't veelmalig bukken en een stuk bleek-fletsig vleesch van de bil overbarstte den snijdenden band. Jan, rustig, plezierig van mors, lepelde het water in den schuingehouden pot. Z'n horrelvoet stond als een vleezige knoest met een schaduw-wond onder den enkel. "Kan 'k je hèlpen? Wil 'k 'n emmer halen?" , vroeg Eleazar.
En op het geheven gelaat, geel en dor onder het stuiven der zilverharen, schuwde het licht, alsof het kleurloos van achter onweerskoppen hevelde. Moosje lei in slaap gedommeld. Zoo had Eleazar haar gevonden toen hij met Suikerpeer uit de scheemring der brokkel-poort op 't plaatsje kwam. In de lage kamer werd het gevraag van weerszijden.
Liggend op 't ijs, de armen gestrekt over de bijt, greep Eleazar. Maar 't vischje in laatste herleving, schoot uit z'n hand, duikend onder het ijs. "Wat 'n sekreet om zich dood te houe", zei Jan en trapplend van kou, herhaalde-die: "ik ga d'r vandeur, zeg". "Goed", zei Eleazar, mat.
Joodje, klaar, hief zijn kop van diep-sneden trekken, verweerd en vuil onder de pet met de lostarnde klep. Ruw gestoppel van zweeterig haar piekte in de vettige plooien der onderkin. Het geld kringde in zijn hand, zwart van stof en schoensmeer en met lach van verwonderd bedanken, tikte hij aan. Eleazar nam het valies, voortstapte verhit door de vleug van opstanding naar het Waterlooplein.
Eleazar keek neer op den rug, bol-gebogen, rug vervormd naar de graat nooit recht van standing geweest. Grauwe, witte haren, stug als borstel-gepluim, vlerkten onder de pet, die had een los-tarnde klep.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek