Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Naar de aardige scherpe achterkantjes van haar beenen, vlak boven de lage witte schoentjes. Natuurlijk had ze lage witte schoentjes aan met korte rokken en erg open geweven kousen, waar haar beenen wit doorheen schemerden. "Nu vallen", dacht 't dichtertje. "Mon âme prend son élan vers l'infini," zei de Duivel en glimlachte ironisch, zooals hij een eeuwigheid lang geglimlacht had.
Napels werd dadelijk het centrum, waar de ondersteuning zich concentreerde, die bestond in de zending van personeel, van hulp in natura of in geld, gezonden uit alle hoeken der wereld in een prachtig élan van algemeene naastenliefde.
Hier is geen kracht, geen élan, geen diepte en volheid; het is alles effen en gedrukt, alles en mineur: er is slechts vrede, rust, stil gelaten verwachting en troost. "Taedet me vitae temporalis." Eén ding heeft het meest boeddhistische werk van het christendom, het boek voor de vermoeiden van alle eeuwen, gemeen met de voortbrengselen der hevige mystiek.
Met getrokken sabel renden we dan op den vijand los. Die sloeg op de vlucht, niet bestand tegen ons élan. Enkele dapperen konden echter zoo'n schandelijke vlucht niet verdragen. Ze bleven staan, het zwaard in hun vuist. Blindweg sloegen ze in 't rond. Dan kwamen hun verjaagde makkers weer terug. De moed van enkelen niet waar? de moed van enkelen is de kracht van allen.
Zoo'n meisje, dat netjes je boeltje reddert, en dat een beetje smaak heeft, zoo'n beetje.... ik weet 't niet!.... ik weet 't niet!.... daar wat élan in zit, een beetje chic, een beetje savoir-vivre!.... en die 'n traan inslikken kan als 't noodig is.... Want die meisjes hier! Ba! als ze niet kijven, dan huilen ze.... of zeuren ze...."
En dan moest i vluchten naar ergens, waar geen vrouwen waren en dan maakteni zich kwaad op God en den duivel tegelijk en zei datti idioot werd en datti nog eens met open mond jaren lang kwijlen zou, een leeren slabbetje voor, zonder datti 't zelf wist. Maar den volgenden dag keeki weer en dacht daarbij: "Mon âme prend son élan vers l'infini."
Schreeuwend en gillend waagden we ons midden in de massa: een handjevol dapperen tegen de overmacht. En we zouden ze wel verjaagd hebben, vooral omdat daarginds bijstand voor ons opdaagde en de vijand dan tusschen twee vuren zat, als maar niet een noodlottig ongeval ons met één slag beroofd had van ons wapen, ons élan en onze waardigheid.
Dec. Wonderlijk! Dat zelfde leven, tegen welks stalen rusting gij, moedige lezer, èn zelfs ik, zoowel in de eerste élan der jeugd als in onze bedachtzamer jaren, ons zoo menige wonde hebben be-loopen, dat ònvermurwbaar-harde leven is óók zóó zacht, zóó plastisch als was. Die stugge tyran schijnt dan wel de meest slaafsche slaaf geworden, die er aan zijn hof te vinden is, een slaaf bovendien der oude tijden, die over meer geheimen van kunst en Wetenschap beschikte dan alle meesters te zamen, en dier begeerten met één magisch gebaar te stillen wist. Maar slechts op één voorwaarde metamorphoseert zich het harde Leven aldus. Bùigt het zich zelfs niet onder den druk van uw wil een sneeuwworp gelijk tegen graniet! het laat zich daarentegen geheel vervòrmen door uw
Vervolgens komt de Hulst in aanmerking; wordt hij voorzichtig verplant en is hij eenmaal goed aan den groei, elan mag hij met zijn stekelige bladeren onder de fraaiste groenblijvende gewassen gerekend worden. Dikwijls wordt hij echter misbruikt, en wordt dan ten laatste alles behalve fraai. De Hulst wil licht en lucht hebben aan alle zijden.
Olga! tu as vu, ça! riep een van de meisjes, in 't Fransch, tot de ontroerende schoone. Ik, natuurlijk, deed, alsof ik niets gemerkt had. Maar mijn hart klopte, klopte....! Ik schudde de asch van mijn sigaret, reed een eind weg, keerde terug, nam mijn elan en waagde een figuur dat, als het lukte, een van mijn gróót-triomfen was. Het lukte!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek