Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Al maar voort! een frissche watermolen en eindelijk de herberg Zum Wasserfall. Daar nam ik rust; het was op 22 kilometer van de Karersee en nog 11 kilometer van Bozen. De man had ook eene rustplaats voor zijn huis, maar niet overdekt en dus veel te warm. Op raad van eene vriendelijke dienstdoende werd dus plaats genomen in de eetzaal.
Achter in de zaal verleende een tweede deur, van kostbaar hout, tegenover de deur der veranda, toegang tot de eetzaal, die haar licht niet alleen ontving van de zijvensters, maar ook van een plafond van mat glas. Rondom de in het midden geplaatste tafel, konden acht gasten plaats nemen. Wij waren slechts met ons vieren en zouden het dus ruim genoeg hebben.
Eenige daar aanwezige gasten hadden zich allen naar de heerschende temperatuur gekleed, of liever gezegd, de heeren hadden alles af- en uitgedaan, wat men zoo in het openbaar maar verwijderen kon, en de dames hadden dat voorbeeld gevolgd, zoodat zij voor 't meerendeel in groot gala schenen. De forellen waren aanwezig in een vijver naast de eetzaal en werden op bestelling gevangen. Arme beesten!
Zoo haast Frits Millioen uit de eetzaal was ontsnapt, had hij zijne sigaar weggeworpen, en was een praatje gaan maken bij de dames in de serre, waar mevrouw Daubenheim in eigen persoon de koffie schonk zonder daarbij de hulp van Claudine te willen aannemen.
Voor een kleine honderd gasten is weer gelegenheid om gehuisvest te worden, terwijl keuken, eetzaal, bureau en zitkamers op dezelfde wijze ingericht zijn. Alles staat op een nieuwen houten vloer en is door een groote tent van zeildoek overdekt.
Hier bijvoorbeeld is gelukkig de eetzaal echt engelsch en modern, vernist hout en electrische verlichting, maar de costumes der dames, wit en rood en fleurig, de mannen met hooge witte boorden, alsof ze een rol in een blijspel speelden, waarin het leven op een kasteel voorkwam, en geen middagmaal in een dorpsherberg vlak bij de schepen met sardines.
Aan de deur van ons huis gekomen, liet ik zachtjes den klopper vallen, zei geen woord tegen den bediende die mij de deur opende, doch stoof met een groote drukte de eetzaal in, waar ik als een dakpan binnen en mijne moeder om den hals viel. »Goede hemel, mijn kind!" was al wat zij kon uitbrengen, vóór zij flauw viel.
Eerbiedig boog zich de dienaar, om zijn vorst te kleeden. "Stil! stil!" riep Willem uit, "dat speel ik zelf wel klaar." "Dat zou tegen de gewoonte van Uwe Hoogheid zijn." Toen hij gekleed was, geleidde men hem naar de eetzaal, waar hem zijn gade reeds wachtte. "O! onze held, hoe hebben wij naar u verlangd," zeide ze zachtkens.
Het vroeger zoo aanzienlijke hotel is nu het Statenhuis; de eene vleugel van het oude logement bevat de bureaux der uitvoerende macht; een voormalige eetzaal dient voor de zittingen der Kamer. Op last van Kellogg worden nu planken voor de deuren en vensters gespijkerd en met ijzeren bouten bevestigd.
Ik zag haar de eetzaal inkomen, maar ik voelde niet, dat zij mijn moeder was, Gösta Berling. Ik groette haar als een vreemde en noodigde haar uit mee aan te zitten en aan den maaltijd deel te nemen. Zij wilde mij toespreken alsof ik haar dochter was; maar ik antwoordde, dat zij zich vergiste: mijn ouders leefden niet meer; zij waren beiden overleden op mijn trouwdag. "Toen kwam zij in haar rol.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek