Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Menigen der soldeniers beefden op het gezicht van de uitgestrekte Vlaming want terwijl zijn lichaam roerloos op de grond lag, dwaalden zijn vlammende ogen zo ongemeen stout en dreigend in het rond, dat de harten der aanschouwers zich met een bang vooruitzicht beklemden.
Met prettige drukjes hield ze z'n hand en 'r vochtig-geworden oogen dwaalden op 'm toe. Ontroerd, met den lust 'r in z'n armen te nemen, stond-ie zwaar-ademend stil.
Kom, ik wil nu verstandig zijn. Maar het woelde in hare hersens voort. Stroomen van, zich verwarrende, herinneringen overgolfden haar en verdronken heure gedachte. Hare oogen dwaalden met een koortsachtigen, zonderlingen blik om haar heen. Ik wil nu verstandiger zijn! dacht ze telkens en dit voornemen werd als een wiel, dat in haar brein omwentelde. Ik wil nu verstandiger zijn!
Hoe onderhoudend waren hun verhalen over tochten met den heer Martel, over hun wederwaardigheden en doorleefde angstige oogenblikken. Ernstig peinzend dwaalden dan hun blikken over de Causse Méjean, als wilden zij door de steenen heen zien om de daaronder verborgen geheimen te doorvorschen.
Zijn verwilderde oogen dwaalden van den duivelskunstenaar naar moeder Elske, die met omwonden hoofd en nog bleek gelaat bij het vuur aan 't spinnewiel zat, en van deze weder naar den kokeler, zonder dat hij het onverklaarbare van hetgeen hij gezien had en nu zag anders verklaren kon, dan door het aan betoovering of zinsbedrog toe te schrijven.
Het was alsof zij een slag op haar borst kreeg, die haar hart deed stilstaan. Zij greep den dokter hard bij den arm en haar oogen dwaalden angstig van hem naar oom Frans en van oom Frans weer naar den dokter. "En dus?" fluisterde zij nauw hoorbaar. "Dus sterft hij?" De dokter wendde zich onwillekeurig af om haar oogen te ontwijken.
Op een morgen was hij zeer vroeg in zijn winkel, en de mijmeringen des nachts voortzettende, leunde hij met de linkerhand op een kapblok; zijn twijfelachtige blikken dwaalden tussen de stukken vlees die tegen de wand hingen, doch hij zag dezelve niet, want zijn ziel was in andere gedachten verzonken.
Die laatste uitdrukking kwam niet tot klaarheid in het brein van Caesar's vriendinnetje, maar zij vroeg er geen verklaring van. Hare gedachten dwaalden. Zij wijlden niet rustig in het oude huis of bij een enkel punt in het verleden of de toekomst, maar zij waren nu hier, dan daar, zooals gedachten doen, wanneer men zich nieuw en vreemd gevoelt in een nieuwe, vreemde omgeving.
Een pijnlijk gevoel van schaamte vervulde brandend heet haar gemoed, en benauwde haar; zij keerde zich om en trad naar de deur. Buiten hoorde zij voetstappen; vlugge, welbekende voetstappen. Angstig dwaalden hare oogen door de groote kamer, en bleven op de zijne rusten; ademloos bleef zij staan. "Tante," fluisterde zij, "zij zoekt mij."
Kom mee, buiten op de bank, in de zon. 't Is daar heerlijk nu. Samen gingen ze zitten op een bank voor het huisje, terwijl de witte duiven om hen heen dwaalden, en hun best deden om door Elze opgemerkt te worden. Nog altijd zweeg de prins. Maar zèg dan toch eens iets! riep Elze eindelijk. Ik moet zooveel denken! Denk dan maar hardop.... Als 't stil is hoor ik mezelve zoo!... Woon je hier altijd?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek