Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Eensklaps werd zijn gelaat somber: met een grammoedige drift wierp hij de bijl op de vloer en plaatste zijn voet erop. "Ga!" riep hij, "een slaaf behoeft geen wapen!" En dan zonk hij weder met de hand op de kapblok. Nu ging de deur van de winkel open, en Breydel verwonderde zich grotelijks zodra hij Deconinck herkende. "Ik wens u goedendag, meester," sprak hij.
Eilaas, dan zou een doodvonnis den armen Robrecht treffen, en het zwaard des beuls zou dit edel en dierbaar hoofd van het bloedige kapblok doen rollen!
Anders wordt gij morgen, voor den middag, naar het Zand gesleurd en zal uw hoofd, ten aanzien der menigte, van het bloedige kapblok rollen. Nu, Dakerlia, wilt gij niets doen voor uw eigen behoud, heb toch deernis met uwe arme vriendin. Eed haar van den ijselijken marteldood door eene kleine opoffering. Zoolang Robrecht Sneloghe leefde, kon ik uwe weigering begrijpen.
Op een morgen was hij zeer vroeg in zijn winkel, en de mijmeringen des nachts voortzettende, leunde hij met de linkerhand op een kapblok; zijn twijfelachtige blikken dwaalden tussen de stukken vlees die tegen de wand hingen, doch hij zag dezelve niet, want zijn ziel was in andere gedachten verzonken.
"Ik, Dakerlia Wulf, ik, eene Kerlinne, uwe vrouw? Nooit, nooit! Doe ons allen sterven. God zal mij daarboven met Robrecht, mijnen bruidegom, voor eeuwig vereenigen. Ha, gij meent mij vatbaar voor vrees? Neen, neen, onze onplooibare standvastigheid tot op het kapblok zal onze vijanden nog verbazen en de verraders van Kerlingaland beschamen!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek