Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Heeft men de gave van het woord en veel humor, dan kan men op aangename wijze het tafelgezelschap bezig houden en door een geestige redevoering de algemeene vroolijkheid verhoogen. Is men echter niet welbespraakt dan dient men vooral kort te zijn en zijn enkele woorden als »Dames en Heeren, ik stel u voor op de gezondheid van onze jarige gastvrouw te drinken!« ruimschoots voldoende.
Ook deze generaal was van onvermengd ras. Toen ik mijne verwondering uitte over hun jeugdig uiterlijk, de generaal en de architect waren beiden in de veertig en zagen er uit alsof zij vijf-en-twintig waren, antwoordde de generaal, dat dit een gevolg Was van drie dingen, 1e zij rooken niet, 2e zij drinken geen alcoholische dranken en ten 3e, zij spelen of wedden niet.
Gij hebt hem een geneesmiddel doen drinken. Wat was dat geneesmiddel?" "Ik weet het niet, eerwaarde," was het antwoord. "Willem heeft het te Leuven van eenen dokter gekregen." Zij stapte tot den nachttafel, greep daar een klein fleschje en reikte het den geestelijke, die het nauwkeurig bekeek en eindelijk eenen druppel er van aan zijne tong bracht. "Opium!" mompelde hij.
Zij had oogen lijk die van een vrek, zonder glans van min of van vriendschap. Twee lange, puntige tanden staken uit haren mageren mond met zijn dunne, kleurlooze lippen. En een groote roode vlek bemorste hare linkerwang. De meidekens lachten, spotten met haar en zeiden: Lievelinge, lievelinge, geef hem te drinken! Hij zal u kussen en streelen.
Het Vaderland, dat was per slot van rekening hun eigen huis, hun geld en goed, hun eten en hun drinken, alles wat zij noodig hadden, alles waar zij recht op hadden om gemakkelijk, genoegelijk en welgesteld te kunnen leven. Alles wat zij niet onmiddellijk en voor dagelijksch gebruik noodig hadden, alles wat kón verborgen worden, werd verborgen.
"Is u niet wel mevrouw?" vroeg ik zacht en vroeg ook, of ik een glas water zou halen. Mevrouw knikte, ik haalde het spoedig en liet mevrouw drinken.
"Mijn vader heeft mij alles verhaald," zeide zij, met een eenigszins ontstelde stem; "wij ook zijn u dank verschuldigd: ik heb gedacht, dat gij wellicht zoudt verlangen, iets te drinken ... en ik geloof, niet ten onrechte: maar ga toch zitten: gij beeft er, dunkt mij, nog van."
In het midden van de eetzaal staat een enorm groot vat met gedistilleerd ijswater. Ieder kan zich daaruit naar believen bedienen. Een Amerikaan zonder ijswater is niet denkbaar. IJswater is het grootste gemis, wat zij op reis in vreemde landen lijden, 's Morgens, vóór zij iets anders nuttigen, drinken zij een groot glas ijswater en verder den geheelen dag en bij alle maaltijden.
Toen vroeg de baljuw: Hoe bracht gij den tijd door, sedert dat gij Katelijne verliet? Katelijne ken ik niet en heb ze dus niet verlaten, zeide hij. Gij ondervraagt mij over stukken, die vreemd aan de zaak zijn. Ik moet u niet antwoorden. Drinken! Laat mij slapen! Ik zeg u, dat Hilbert alles gedaan heeft. Maakt hem los, sprak de baljuw. Brengt hem terug naar het Steen.
Wij zoeken in den tuin van 't hotel "Zum Rhein" een schaduwrijk plaatsje aan den Rijnkant, drinken overheerlijk koelen Rüdesheimer en als 't langzaam avond wordt, lachen wij om het denkbeeld dat wij bij 28° in de schaduw, op een "Lokaldampfer" koelte zochten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek