Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
De herinnering daaraan deed hem de oogen neerslaan, want hem was het niet vergund geweest de plaats in het leger die hem toekwam in te nemen, terwijl zijn moeder en Charmion... maar hij wilde deze pijnlijke gedachte van zich afzetten, want een ernstig verwijt drong zich daarbij aan hem op, en joeg hem het bloed naar de wangen.
Een minuut lang meende ze, dat ze het onmogelijk doen kon; toen drong de gedachte naar boven: "Dit is het begin; ik zal het mijne doen, dan heb ik mij niets te verwijten," en zich bukkende kuste zij haar man op het voorhoofd.
De gastvrouw bood ons, naar 's lands gebruik, aan om onze kousen en broeken uit te trekken; maar na een vriendelijke weigering van onzen kant drong zij er niet op aan, en ik kon eindelijk in mijn bed van voer wegkruipen.
De Bevelhebber der vloot was Don Antonio De Torres, en deze kreeg voor de Monarchen een' brief mede, welke van het begin tot het einde, doch in vrij bloemrijken stijl, den waren toestand schetste. Hij drong er op aan, dat men hem zoo spoedig mogelijk werkvolk sturen zou, dat geschikt was om de rijke mijnen van Cibao te ontginnen. Paarden en werktuigen waren ook daarbij onmisbaar.
"O neen ik, nee nee, merci, 'k goa liever te voete," antwoordde zij zenuwachtig, als in een soort van angst. De koetsier drong niet aan en ging heen.
Op een anderen dag drong een Bantammer "in overprikkelde gemoedsstemming," zooals het Koloniaal Verslag het uitdrukt met een geopend knipmes, gehuld in het bekende witte opperkleed, in het blokhuis te Serang, en wondde den schildwacht. Die gevallen stonden op zich zelf en beteekenden schijnbaar niet veel.
De deur werd weer gesloten en de doordringende geur van een zware sigaar drong in onze neusgaten. De voetstappen gingen voortdurend voor- en achterwaarts, achter- en voorwaarts tot op een meter van ons. Eindelijk hoorden wij het kraken van een stoel en de voetstappen werden niet meer vernomen. Een sleutel werd in het slot omgedraaid en ik hoorde het geritsel van papier.
Ze kunnen nog zoo hun best doen, maar eindelijk verknoeien en bederven ze alles, en brengen ellende over allen, die op hen vertrouwd hebben." Sigurd stond zwijgend naast zijn moeder, en dacht aan dit alles. Zij zweeg ook, en aarzelde met haar antwoord. "'t Is het beste, dat u Jan zoo gauw mogelijk wegzendt," drong hij nog eens aan.
Het was nacht, toen ik, verlicht door het schijnsel van een walmend lantarentje en gevolgd door een menigte, die achter mij aan drong, eindelijk een onderkomen kon vinden.
"Maar als we niet van elkaar gaan ! Het ìs al zoover." "Wat is er dan?" "Ik wil niet van je scheiden," zei hij. "Maar " Hij zweeg plotseling en vroeg een oogenblik later: "dus je wilt niet van mij scheiden?" Zij keek hem met vasten blik in de oogen. "Wat is er gebeurd?" drong zij aan. "Ook niet voor een tijd?" "Wat voor een tijd?" "Voor jaren misschien." "Scheiden! Neen!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek