Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Onder de sprekers zal natuurlijk, evenals vroeger onder de menestrelen, verschil van ontwikkeling en aanzien hebben bestaan. Sommigen spraken "voor mijnen here den grave" en konden als AUGUSTIJNKEN VAN DORDT van zich zelven zeggen: Want ghi bi heren, bi hoghen vrouwen Te sijn pleecht. Anderen die zonder naam worden vermeld als b.v.
't Bleek uit alles wat de jonkman sprak, dat hij geen flauw denkbeeld van het onderscheid had, hetwelk er tusschen het licht van Dordt en een Nieuwer licht bestaat.
Maar in Dordt ware me cente op, en nog altijd ter spraak, heb ik voor 't eerst van me leve op koste van de politie geslape in 't Logement de Drie Krone in de Wijnstraat. Die commissaris had dus medelije met mijn, en gaf me een kaartje voor de boot na Middelburg. Op die overtocht dacht ik: "as ik me stom houw, zal ik willicht de liefdadigheid opwekke van de mensche."
Zwijndrecht zien wij aan de linkerhand, een eenvoudig dorp, over de rivier gelegen, met onderscheidene fabrieken; achter de huizenreeks strekt zich een uitgebreid gewest van tuinbouw uit. Valt het te verwonderen, dat deze kade de gezochte wandelplaats van het oude Dordt is? Doch thans richten wij onze schreden weder stadswaarts.
Onder de ons bij name bekenden vinden wij een paar "sprekers", die wij spoedig als dichters van beroep nader zullen leeren kennen: BOUDEWIJN VAN DER LOREN, waarschijnlijk een Gentenaar en AUGUSTIJNKEN VAN DORDT. Hunne niet talrijke werken geven ons eenigszins een beeld van de in dit hoofdstuk behandelde poëzie.
Woorden als huysgen, kintgen, poertgen voor het hedendaagsche huisje, kindje, poortje treft men menigvuldig in oud-nederlandsche geschriften aan. Te Dordt, op Beierland, enz. spreekt men van borregie, poregie voor bordje, poortje, te Zwolle van lämmechie, in Drente van lammechien voor lammetje, enz.
Het publiek waarvoor deze dichters optraden, wisselde af evenals vroeger naar gelang van de poëzie en van den voordrager. Voorname sprekers, zooals WILLEM VAN HILLEGAERTSBERG en AUGUSTIJNKEN VAN DORDT, zullen zich vooral tot de aanzienlijken hebben begeven om hun werk voortedragen. Dat blijkt wel uit het "heren en cnapen", waarmede zij hunne hoorders niet zelden toespreken.
Wij vertrouwden den weg, den staat der groote spoorwegbruggen, Moerdijk, Dordrecht, Rotterdam; het materieel, den machinist of de machinisten. Hij zou al zeer vreemd opgekeken hebben, mijn sceptische reisgenoot, wanneer men hem in Dordt gevraagd had: »wie was de machinist op uw trein?« Hij had zich toch aan dien man toevertrouwd! Wij »wandelen door geloof«, veel meer dan wij weten.
Enfin, het eind van de geschiedenis was, dat hij erkennen moest niet te »weten« dat hij een zoon van zijn vader was. »Dan zal ik maar in het vervolg zeggen: ik geloof dat ik meneer R. uit Goes ben!« grinnikte hij, toen hij in Dordt den trein verliet. Best, meneer; en dan zal u meteen geleerd hebben dat u er niets minder zeker van is, dan toen u dacht het te weten.
De voorzittende burgemeester gaf hem dit duidelijk te kennen. Noch de verbindbaarheid van den schutterseed, zeide hij, noch de strijd tusschen Dordt en de remonstrantsche sociëteit, noch het recht der kerk om over hare predikanten te oordeelen, zijn punten in quaestie, maar uwe politieke bemoeiingen en openlijke beoordeeling uit den preekstoel van daden des magistraats.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek