Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 juli 2025


De roos was van ouds het zinnebeeld der schoonheid, jonge reizigers zullen echter weldoen, van zich, in Frankrijk bijzonder, gedurig te herinneren, dat 'er de rozen met scherpe doornen verzeld zijn.

Zóó verkreeg ik dien Agra-schat en gij spreekt tot mij van justitie en rechtvaardigheid, omdat ik de gedachte niet kon verdragen dat ik er dezen prijs voor betaald heb, opdat een ander hem zoude bezitten! Ik zou liever een poos hangen, of een van Tonga's doornen in mijn huid hebben dan in de gevangenis te zitten met de gedachte, dat een ander met het geld dat mij toebehoort in een paleis woont!"

Het pad is de oude weg naar Pisté, die nu bijna geheel is dichtgegroeid, zoodat wij achter elkander moeten loopen en niet dan met moeite voortkomen. De tocht is vrij vervelend: wij trekken altijd door het dichte kreupelhout, vol lianen en doornen, waarboven slechts enkele palmen en hoogstammige boomen zich verheffen.

Men had den Bonten Mantel, de Reaal, de Vergulde Pers, den Gouden Ketting, den Pool, den Moor, den Atlas, de Moriaantjes, Parijs, Zeerust, 't Paradijs, 't Nieuwe Testament, den Liesveldschen Bijbel, de Lelie onder de doornen, enz. enz. en geen kind, dat u niet terecht kon wijzen.

Bijna alle Dwerg-antilopen zijn bewoners van de kreupelhoutbosschen waaraan Afrika zoo rijk is. Wildernissen, die voor andere, groote Antilopen zoo goed als ondoordringbaar zijn, verschaffen uitmuntende woonplaatsen aan deze Lilliputters. Voor haar is zelfs tusschen de dichtst opeengedrongen takken nog een weg en tusschen de ergste doornen nog een poortje te vinden.

Afgezien van het onmogelijk gelaatsprofiel der beide figuren dat trouwens zuiver conventioneel is zijn de twee beelden voortreffelijk van bewerking. De voorstelling draagt een godsdienstig karakter: wij zijn getuigen van eene offerplechtigheid. Een der personen, die in knielende houding, ongetwijfeld een priester, heeft zich een met doornen bezet touw door de tong gestoken.

Des avonds te gast, haalt de vrouw de pastei En vult hem de bierkruik en schotel daarbij, En, moest ook haar man in de modder zich keeren, Zal de Barvoeter Monnik geen peluw ontberen. Sandaal dan en koord en kap ga het wel; 't Geloof aan den Paus en de vrees voor de Hel; Want rozen op aard, zonder doornen te plukken, Mag alleen aan den Barvoeter Monnik gelukken.

Zoo vele liefdeloozen ? O liefde tóch! welk hart, dat haar nimmer beleed? Ook zij droegen haar toom doch zelden met de rozen, Die vroeg ontbladerde' op den bodem van hun leed. En als de lente ging wat doornen die hen wachtten Aan 't zwart-getrapte pad: de mannen, gauw berooid Van allen bloei, de vrouwen, ledig van gedachten Zelfs door geen vaal verdriet met tranen meer getooid.

De regens hebben diepe sporen en greppels uitgehold in de hellingen, die thans met doornen en distelen zijn begroeid, maar waarlangs twee smalle, schier onbegaanbare paden naar de platte kruin voeren. Een dezer paden is zeer oud en gaf weleer toegang tot de citadel.

Kinderen, vonkend-zwartoogig en met gevlochten haar, vele al uitgekleed, stoeiend in het enkele hemdje, gierden het uit in het straatslop, tot de schrikkerige schreeuw van een waakzame moeder kreet naar een van de kleinen. Maar boven, over den borstwal van het platform lag de stad blauw onder het geluwende, onder het naar boven somberder wordende doornen van den hemel.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek