Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Eerst gingen ze door eene lange duistere gang, en ja wel, daar schemerde aan 't eind van de gang door de reten van een ouden muur licht. "Nu doodstil," fluisterde de uil. "Hier is eene groote opening. St! St! ik zie ze, ja, er is vergadering!" Met hun drieën zagen ze nu door de opening en keken ze in eene prachtige oude zaal.
De klok sloeg middernacht, en het was doodstil in de kamers, toen een gedaante van bed tot bed gleed, hier een deken recht leggende, daar een kussen verschikkende, en terwijl ze lang en teeder de slapende gezichtjes beschouwde, op ieder een lichten kus drukte, het hart vol van die onuitgesproken, maar innige gebeden, die slechts een moeder kan opzenden.
Bij zulke gelegenheden zijn we doodstil; kunnen praten noch lachen; verontwaardiging en meelij snoeren ons den mond. Een kennis van ons snapte dit eens, en zei: "Wij moeten het wel doen; hoe zouden wij met ons tientallen anders de orde en rust kunnen handhaven over duizenden en duizenden?
Wij waren nog vijf mijlen van Chinde verwijderd, door den lagen waterstand was het onmogelijk, nader bij dit plaatsje te komen en zelfs het kleine, Duitsche bootje moest blijven liggen tot de vloed hoog genoeg was, om het terugkeeren mogelijk te maken. Daar lagen wij nu, doodstil, en dat nog wel op een Zondag op een Engelsche boot.
Ik schat den troep op een groot dozijn mannen, die echter stil blijven zitten, want zij moeten wachten op de terugkomst van deze twee." Dat alles was zoo in een ommezien tijds en zoo doodstil geschied, dat de metgezellen der twee gepakten er niets van bespeurden, in weerwil dat het plaats greep zoogoed als vlak bij hen.
Gedurende een oogenblik was het doodstil in de kamer; toen zei John langzaam maar zij voelde, dat het hem moeite kostte geen ongenoegen te toonen: "Ik weet natuurlijk niet, of vijftig dollar veel is voor een japon, met al de kanten en tirlantijnen, die er tegenwoordig bij noodig zijn."
Wat de gravin ook aanwendde om het verschrikte dier tot bedaren te brengen, niets mocht baten; in wilden galop rende het voort, altijd voort en wierp eindelijk zijne berijdster met zóoveel geweld af, dat haar hoofd tegen een mastboom bonsde en zij gewond en bloedend nederlag. Brieschend zette het paard zijnen weg voort en weldra werd alles weer doodstil.
REGINE. Ja, dank u, dat wel. Maar vreeselijk vermoeid van de reis. Hij is in ééne rek doorgereden van Parijs...; ik bedoel hij heeft de heele route met één en denzelfden trein gemaakt. Ik geloof dat hij nu een beetje slaapt, daarom mogen wij wel een beetje zachtjes praten. DOM. MANDERS. Ja, sst, we zullen doodstil zijn! En gaat u zitten, alsjeblieft, dominee, en maak het u makkelijk. Zie zoo!
Het is doodstil: slechts het eentonig geschreeuw van enkele vogels, het nog eentoniger gezang van den muilezeldrijver, en het gekletter der hoeven op de keien, verbreken het diepe zwijgen der sluimerende natuur. Wij verlaten de groote heirbaan en slaan een zijweg in, die ons eindelijk op eene open heide brengt.
Baptist Meijer had zich aangeboden des anderen daags voor een goed rijtuig te zorgen tot billijken prijs. Wilkinson had juist geoordeeld. Frits had rust noodig, en die nacht, doorgebracht in het dorpslogement, waar alles doodstil was zoo ras de laatste gasten waren afgetrokken, voldeed geheel aan zijne behoefte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek