Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Den 2den Februari kreeg hij bericht, dat zijn broeder Dmitri was overleden. Deze persoon wordt door Tolstoi duidelijk omschreven in zijne herinneringen, die door ons in het hoofdstuk Jongelingsjaren zijn medegedeeld. Hier halen wij slechts het tweede gedeelte dezer herinneringen aan, welke betrekking hebben op zijn volgend leven, zijne ziekte en dood.
En aan zijn' vriend: "Ik vrees, mijn beste Dmitri, dat deze brief u niet zal bereiken; zoo gij hem wel ontvangt, meld mij dan per omgaande, waar gij heen gaat en vooral, waar gij den herfst zult doorbrengen. Mijn adres blijft nog steeds Soden, omdat ik zelf niet weet waar ik heen zal gaan.
"Wie onzer kende destijds niet dien vroolijken metgezel, dien makker in allerlei guitenstreken en meester in het vertellen van grappige anecdoten: Dmitri Wasiljewitsch Grigorowitsch, zoo geroemd om zijne verhalen en romans? Ziehier wat onder anderen deze Grigorowitsch mij gezegd heeft van de botsing tusschen Tolstoi en Toerghenjeff, ten huize van Njekrassoff.
Dmitri en Nikolaas gaf men de twee overige bezittingen: laatstgenoemden Nikolskoje, den eersten het landgoed Schtscherbatschefka, in Koersk gelegen en ons door Perowska vermaakt. "Ik bezit thans een memorandum van Dmitri, waaruit blijkt hoe hij over de lijfeigenschap dacht. Het begrip, dat zoo iets niet geoorloofd was en men hen moest vrijlaten, bestond, bij ons omstreeks '40 in het geheel niet.
Ik weet nog dat Moesin Poeschkin, de toenmalige rector der universiteit, ons op een dansavondje verzocht en Dmitri, die bedankt had, lachend toevoegde dat David wel gedanst had voor de arke des verbonds.
Ik deed mijn oogen weer dicht, trok onbewust de pels weer over mij heen en viel weer in slaap. »Het is tijd om op te staan!" herhaalde Dmitri en schudde mij meedoogenloos bij den schouder. »De infanterie rukt uit." Plotseling kwam ik tot de werkelijkheid terug. Ik sprong op en stond dadelijk op mijn beenen.
Het bezit van lijfeigenen door erfenis was eene onvermijdelijke conditie, en al wat men doen kon om de slechte gevolgen er van te voorkomen was, dat men niet alleen zorgde voor den stoffelijken, maar ook voor den zedelijken toestand der boeren. En in dien zin was ook het memorandum van Dmitri zeer ernstig, naïef en oprecht geschreven.
Hij zag waarschijnlijk iets bijzonders in hem, want eens over Leo Tolstoi sprekende, zei hij: "Ce petit a une tête, c'est un petit prodige." Tengevolge van de wanorde in zaken moesten, na den dood der grootmoeder, de uitgaven der familie verminderd worden. Daarom trok een gedeelte van hen, nl. de jongsten, Dmitri, Leo en Maria, met hunne tante Tatjana weer naar buiten.
Biecht van Tolstoi leert ons hoe hij dacht over geloof en godsdienst. "Ik herinner mij," zegt hij, "dat, toen bij mijn ouderen broer Dmitri plotseling de behoefte aan een godsdienstig leven ontwaakte en hij geregeld naar de kerk ging, de vasten hield, en een rein zedelijk leven ging leiden, zelfs de volwassenen hem daarom uitlachten, hem plaagden en hem Noach noemden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek