Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
Sedert den dag, dat de klokken luidden, had het nog niet zoo geregend in Diamante. 't Was alsof de wolken op de daken drukten, en het water er uit stroomde. Eer men twee minuten op straat liep, was men doornat. Tegen zes uur, toen donna Micaela's bazaar geopend zou worden, regende het zoo hard mogelijk.
De heilige moest toch weten dat Diamante geen geld had om een spoorweg aan te leggen. Maar nu reed er een gele wagen voorbij, hoog beladen met muzieklessenaars, misboeken, bidbankjes en biechtstoelen. Donna Elisa ontwaakte uit haar gepeins. Ze keek tusschen de rozenkransen door, die in trossen voor haar winkelraam hingen, naar de straat.
Ze kon geen vijf minuten voorbij laten gaan, zonder naar hem te kijken. Maar toen donna Micaela hoorde, dat Gaetano weer terug was, voelde zij geen vreugde, maar veeleer toorn en wanhoop. Want zij was bang, dat hij als een verleider zou komen om haar te verlokken. Zij had immers gehoord dat een rijke Engelsche dame naar Diamante was gekomen op den dag, dat San Pasquale's klokken geluid hadden.
"De gevangenis," zegt hij, "wat zal ik u daarvan vertellen? Ik heb elken dag mijn soep gehad, elken middag, dat is meer dan velen van u kunnen zeggen." De kleine Gandolfo zwaait zijn muts en roept: "Nu zijn er heel wat meer socialisten in Diamante, dan toen ge weggingt, don Gaetano." "Hoe zou dat anders kunnen zijn," lachte hij. "Alle menschen moeten socialist worden.
Nog loopt er een hooge, met puntige glasscherven bedekte muur door de stad, die het deel van Diamante, dat aan de zijde der Geraci's staat, scheidt van dat, hetwelk zich voor Corvaja verklaard heeft. Nog in onze dagen wil geen man van Geraci trouwen met een meisje van Corvaja. En een herder van Corvaja kan zijn schapen niet laten drinken van de bron van Geraci.
Zijn heldere oogen doorboorden den sluier der toevalligheden, die het leven bedekt, en zagen wat daarachter verborgen was. "Pater Gondo," zei hij, "het kleine kind, waarmee ge streedt in Diamante, het kind dat even barmhartig en wonderdoend is als Christus, het arme verachte kind, dat zegevierde over u en dat gij den Antichrist noemt, weet gij wie dat is?" "Neen, heilige vader."
't Was een jonge man uit Rome, hij kende de stad niet, maar hij wilde toch gaarne iets voor haar doen. Nu had hij in den gemeenteraad voorgesteld, dat Diamante zich op dezelfde wijze een schouwburg zou verschaffen als men in Taormina en in andere steden gedaan had. Men zou eenvoudig een der kerken tot schouwburg inrichten.
"In Diamante denkt men er niet aan om oproer te maken." Maar donna Micaela vroeg haar of zij niet wist wat het beteekende, dat de oude spinsters in donkere hoeken zaten en geschiedenissen verhaalden van de groote rooverhelden en den beruchten visscher Giuseppe Alesi, dien men de Massaniello van Sicilië noemde?
Denkt ge, dat hij den koning toestond genade te schenken aan een Siciliaanschen oproerling? Men wenschte vurig, dat het Christusbeeld van Diamante de vereering zou ten deel vallen, die hem toekwam. Donna Micaela ging om die reden op audiëntie bij den ouden man in het Vaticaan. "Heilige vader," zei ze, "laat u verhalen wat er geschied is in Diamante op den Etna."
Het was in het eind van December, de dagen tusschen Kerstfeest en Nieuwjaar. Er bestond nog steeds hetzelfde gevaar voor oproer en nog steeds hoorde men dezelfde beangstigende berichten. Er werd verteld dat Falco Falcone een groote rooversbende in de steengroeve verzameld had en dat hij slechts wachtte op den dag, die bepaald was voor het oproer, om Diamante binnen te stormen en te plunderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek