Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Goedele zag hem triestig worden en zijne lippen herdoen en schrik krijgen middelerwijl. Mishandt er iets? vroeg ze. Wel neen, wel neen, zoo precies.... Hij sprak dan verlegen en verwonderde zich: Ge kijkt ook hiernaar?... Hoe mirakelachtig dat is! Hij mooschte en prutste en draaide nog eens het spel in gang. Goedele keek naar hem en voelde groote deernisse.
Al dieper en dieper knaagde de oolijke vrees en Ons-lieve-Heerken, dat zij zich altijd zoete en medelijdend had voorgesteld, werd in hare hersens een schrikkelijk figuur, een toornig gezichte met wegend verwijt. De oogen van Ons-lieven-Heerken waren twee vurende karbonkels, zonder deernisse, zonder barmhertigheid. Die oogen geboden voortdurend: Ze moeten trouwen!
Seffens echter wist zij die zwakte met een stalen schicht te duiken en seffens herkwam van wijd de droefheid, kalm en zonder deernisse. Bij tijden zakten hare lippen van weerskanten neerwaarts.... Zij sprak nu van het avondmaal, met korte, rustige woorden te reke; zij wachtte zelden op een antwoord, zij zei meerendeels een gebod of een uitlegginge, en ontving weinig bevelen van anderen.
Wij gaan geleidelijk naar 't verderf, omdat wij, uit leelijke deernisse, de onderste menschenlade niet opofferen durven. Goedele meende dat die deernisse niet zoo leelijk was en dat het volk, tot hooger besef zijner plichten komend, stilaan zich verstandelijk ontwikkelen zou.... Er geraakte in huis een ongemoedelijk geluchte.
Daar is tegen ons geen weerstand, die we niet breken zullen. Ik zie u geerne. Ik zal u altijd geerne, geerne zien.... Ze hief zich uit gansch hare lengte op en fronste hare wenkbrauwen. Ze zou spreken. Ze zou den laatsten slag hem toebrengen en zonder deernisse slaan. Ze voelde dat ze 't alaam geworden was van het noodlot.
Goedele lanterfantte een beetje, een toenemend belang stellend in de doening van die werkzame menschen, ook om de koelte te vergeten, die over haar en Ameye gezonken was. Ze verwonderde zich over 't een en 't ander, lachte altemets luidop of werd weemoedig van deernisse. Aai-Jezes! Kijk hier!...
De jongens hebben het tegenwoordig zoo druk met het leeren, zei mevrouw Devleeschhouwer. Het was ook de meening van mijnheer Wilder. Wat zullen ze nu al uitsteken met hun Grieksch en hun Latijn? Maar mijnheer Devleeschhouwer vond het uitstekend, dat men zonder deernisse in de athenaea met de leerlingen omging. Dat hebben de kerels van doen.
Ze zag echter wel de diepte van moeder's koppige pijnen en ze vergaf haar gewillig een slechtdadig woord om wille der oorzake, die toch een blijvende en zeerdoende wonde was. Ze droeg daarom 't gewichte van deze ongemakkelijke stilte met verduldigheid en voelde deernisse.
Hij richtte kleine muiterijen in, onder de visschers, hij hitste de kerels op met woorden van haat en woorden van deernisse; hij sprak van bloedhonden en hertevreters, en hij stiet met zijn vollen nijd tegen 't hoofd zijner makkers, voortdurend kloppend tot ze op een ende daar gloeiend stonden, koortsig en razend, met veerdige handen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek