United States or Cuba ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar aan 't begin staat ons land, eene bloem, de Commune, 't Parijs der Arbeiders. Eeuwig de roemvolle vooruitbode, de bloedige, der nieuwe maatschappij.

Haec ergo summa potestas quod subjectum habeat videamus Subjectum aliud est commune, aliud proprium: ut visus subjectum commune est corpus, proprium oculus; ita summae potestatis subjectum commune est civitas, subjectum proprium est persona una pluresve, pro cujusque gentis legibusque ac moribus. l. 1. c. 3. n° 7. n° 3. l. 1 c. 3 § 8 no 1. cfr. l. 2 c. 11 § 1 no 3. l. 1 c. 4 § l no 3.

Daar ha' je as jonge me moeder, die me verwende en me niet afhieuw van dat grappie met de Commune, en eerste bedrijf, première femme!... Toe kreeg je de acte van me doofstommigheid met Carline, 't beeldschoone wijf, dat me verraaide en zoo 't gif in me adere dreef van misdaad en zonde, dat 't me allegaar niks meer kon verkankelemine wat daar van kwam deuxième femme, kwaje geest van 't tweede bedrijf.

Onder den indruk van het gebeurde en onder drang der commune nam de vergadering het besluit tot schorsing van het koningschap en tot de bijeenroeping van een Nationale Conventie door algemeen kiesrecht gekozen, terwijl een nieuw ministerie zou optreden, waarin Danton minister van Justitie werd.

1848 tot 1871, dat is de revolutie en de nieuwe heerschappij van een Bonaparte die de Februari-revolutie besluit, evenals de groote Omwenteling uitliep op het het keizerrijk van Napoleon den Groote; dat is de oorlog in het Oosten van Europa en de burgerkrijg in Amerika; dat is de vereeniging van Italië en Duitschland tot nationale staten; dat is de val van het keizerrijk, dat is de Commune en de brand van Parijs.

De verbittering tegen de gematigden, thans beschuldigd van het heulen met den vijand en de emigrés en van het aansporen tot een contra-revolutie, werd door de Jacobijnen aanhoudend meer opgezweept. Telkens deed de Commune zich in de Conventie gelden.

Om 3 1/2 uur na den middag stapten wij af aan de herberg la Croix d'Or, in de voorstad du Homo, even buiten de genoemde stad, en na het avondmaal besteld te hebben, klom ik naar dezelve; 'er is een groote halle bij de plaats de la Commune. De straten zijn 'er doorgaans naauw. Anders ziet het 'er nog al vrij welvarende uit.

Dat grootere samenleven hield op met den val van het keizerrijk; de staten, die zich als in een familie wilden vereenigen, trokken zich vijandig ieder in zijn staatsleven terug, en ook in iedere afzonderlijke samenleving heeft de angst voor de Commune een verscherping van het standenleven bewerkt.

Zoo volgt ons oog den stroom van den tijd, wanneer hij, telkens afgebroken, neerdaalt over drie streng gescheiden terrassen: het eerste grenspunt, de stichting van het Duitsche Rijk en de opstand der Parijsche Commune; de tweede grens, het bevestigen van het Europeesche staatswezen, waarna de stroom in uiteenloopende richting zijn loop volgt.

Nu slechts een enkel woord, het is al laat. Het was voorjaar, mijn kindren, en de zoete luchten vol wolken vlamde' over Parijs. Zooals een bloem breekt in de lente, eene papaver met zijn breede ronde bladen, zoo is toen in die stad, voor 't eerst, Europa een oogwenk rood socialistisch geweest. Gij weet het, kindren, het was de Commune. O zacht klinke de naam zooals een bloem.