United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Ging niet aan de fijngevoelige man van wetenschap te spelen, als men tegen Christensen en consorten op wou werken. In die dubbelheid lag juist het gevaar; dáár vooral moest hij zich voor wachten. En bovendien op deze zaak was niets te zeggen.
Mevrouw Christensen beleefde menig smartelijk uur; haar man ging achteruit, dat was zonneklaar. Lövdahl vóór en Lövdahl na! en dan achteraan kwam Christensen, hij, die vroeger altijd de eerste was. Maar de bankdirecteur zelf scheen er vrede meê te hebben, dat hij de tweede in den kring geworden was; hij vormde geen oppositie.
De bank van Christensen zooals die in de volkstaal heette was opgericht door de eerste kooplieden in de stad en werd nauwgezet alleen tot hulp van den kring zelf gebruikt; maar Christensen, de eigenlijke stichter en oprichter behield altijd den grootsten invloed in 't bestuur.
Maar de bankdirecteur Christensen was in zijn eigen kantoor blijven zitten, waar de vergadering gehouden was nog steeds onzeker en wantrouwend. Wat zou zijn vrouw zeggen als ze te weten kwam, dat hij zijn presidentsplaats had opgegeven en dat nog wel voor Professor Lövdahl, die eigenlijk niet in den kring thuis hoorde!
"Ja, ziet u! mijn waarde Mijnheer Christensen," zei de professor half schertsend; "u is immers angstig van nature." "Zullen we niet liever zeggen: "voorzichtig" Professor?" "Neen, laat ons zeggen: angstig, dat is toch 't woord.
Daarop nam hij de tweehonderdvijftig gulden, telde ze en borg ze zorgvuldig in zijn eigen portemonnaie. Hij glimlachte, ja hij lachte bij de gedachte aan dien voorzichtigen Christensen; die zijn aandeelen
"Maar zie u dan toch maar eens om u heen, Mijnheer Christensen, hoe de eene onderneming na de andere op touw wordt gezet." "Die gaan nu niet allen even goed." "U bedoelt...?" "Ik bedoel b.v. dat onze fabriek in den loop van dit jaar bedrijfskapitaal te kort komen zal." "Er is geen reden voor bezorgdheid. We hebben een zeer grooten voorraad, waarvan de verkoop..."
Er was niet één bekommerd gezicht te zien behalve dat van den bankdirecteur Christensen; en dat verhoogde de vroolijkheid. Er gaat soms zulk een geest van uitgelatenheid door kleine afgelegen groepen menschen, als ze lang geslapen hebben. Een prins of een landbouwtentoonstelling brengt de machine aan den gang en dan gaat het door, slag op slag met feesten en partijen.
De mannen zaten somber neer en worstelden met hun bekommeringen; of 't ergste nu voorbij was; of was dit maar 't begin van erger dingen? Daar kwam consul With, die na zijn failliet in de directie van de bank was gekomen onder Christensen; hij bracht zijn "strijkplank" galant naar haar plaats en legde de plooien van haar mantel zorgvuldig om haar heen. Zooiets had men nog nooit gezien.
't Gesprek had een heele poos geduurd en de beide heeren waren tamelijk opgewonden ieder op zijn manier. Vooral was 't gezicht van den professor als gevlamd, en hij speelde zenuwachtig met zijn lineaal. Christensen was kalmer; hij snuffelde alleen wat meer dan gewoonlijk en keek rond in het kantoor. "Welnu, Professor Lövdahl crisis of geen crisis één ding is zeker.
Woord Van De Dag