Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 oktober 2025
»Wel gezegd, mijnheer Brownie! neem een beschuitje met kaas, dat is zoo goed voor de digestie en hier vooral hebt gij den spijker op den kop geslagen, want mijne dochter heeft om dien ondankbare hare geheele fortuin verloren, haar leven bedorven; zij heeft nooit een ander willen hebben, hoe goede partijen zij ook heeft kunnen doen, en hoe vaak ik haar ook, op dit punt, in haar belang en uit zorg voor hare toekomst lastig ben gevallen.
»Werkelijk! hebt gij dat gedaan!" riep Brownie sterk kleurende en met een gebaar, dat onwillekeurig zekere verrassing uitdrukte. »Och, wat doet een vader niet voor zijn kind, ik dacht dat zij op geene andere wijze was te behouden." »En hoe heeft hij die voorkomenheid beantwoord?"
Hij kuchte een paar malen, zag de kamer rond, gebruikte zijn zakdoek om zich het voorhoofd te verkoelen en zocht kennelijk tijd om te bekomen van zekere gemoedsbeweging, die hij trachtte te verbergen. »Wel, mijnheer Brownie! want het is immers mijnheer Brownie zelf, dien ik vóór mij zie?" hervatte Verburg met eenig ongeduld, »wilt gij zoo goed zijn ter zake te komen?
Hij is gekomen, hij vraagt zijne oude plaats in uw hart, in uw huis!" riep nu Brownie, dien wij liever Frits zullen noemen, terwijl hij schielijk opstond en zich vlak voor hem plaatste, en hem met oogen vol tranen aanzag, »herkent gij mij dan niet? Herkent gij uwen ouden pupil niet?
»Ik heb daarvan gehoord, mijnheer Verburg!" gaf Brownie ten antwoord, zichtbaar bewogen en verbleekend, »het heeft ons te meer getroffen, omdat wij ons niet onschuldig wisten aan dien rampspoed." »Geloof wel dat ik het niet zeg als een verwijt. Nooit heeft eene firma edelmoediger gehandeld dan de uwe."
»Werkelijk?" en om den mond van Brownie plooide zich even een glimlach. »Hij zou, volgens den berichtgever, te Amsterdam komen. Het zal nu te bezien staan of hij nog eens de beleefdheid zal hebben ons op te zoeken." »Als hij u heeft kunnen uitvinden, zal hij dat zeker doen."
»Zoo om en bij de veertig! Ik was zes en twintig jaar toen ik het land verliet." »Terstond na het bankroet?" »Juist zoo wat in dienzelfden tijd...." Brownie scheen er nog iets te willen bijvoegen, dan hij bedacht zich, wendde de oogen af, en Verburg hernam: »Nu! de firma kan zich beroemen op eene miraculeuse goede fortuin.
Ik ben zeventig jaar oud geworden en ouder dan mijn leeftijd, want met één slag, die mij getroffen heeft, is alle moed en lust in mij uitgedoofd voor altijd!" eindigde hij met eene doffe stem en liet het hoofd op de borst zinken in zulk eene diepe verslagenheid, dat Brownie hem vol meewarigheid aanzag.
Voorheen, ja had ik haar graag een goed huwelijk zien sluiten, maar neen, daar was niets aan te doen, zelfs toen wij armoede leden; want voor u, mijnheer Brownie! behoef ik mij die bekentenis niet te schamen, gij weet dat het niet is geweest door mijne schuld en waarheid is: wij hebben armoede geleden, heeft zij pianolessen gegeven, omdat ik het iets beter zou kunnen hebben."
»En zou dat hart nog voor hem kloppen, uwe armen zich nog vaderlijk voor hem ontsluiten, al ware het dan ook dat hij geen groot kunstenaar was geworden?" vroeg Brownie nu in zekere spanning. »Ja, maar hij is een groot kunstenaar geworden, hij is rijk, hij is vermaard geworden, en daarom zal hij niet komen om het mij te vragen!" »Ja, vader Verburg! dat zal hij wel!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek