Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 3 mei 2025


Bovendien Tom," zei ik, "gij bederft de meiden maar. Zij worden ziekelijk en neerslachtig, en somtijds worden ze leelijk vooral de gele meiden doen dat. Waarom kunt gij ze niet een beetje flikflooien en mooie woorden geven? Ge kunt er op aan, Tom, een beetje menschelijkheid nu en dan te pas gebracht, helpt veel meer dan uw ranselen, en brengt meer geld op, geloof dat vrij."

In al dien tijd zit de rijke dame zich te vervelen in haar anderoen of brengt een bezoek aan een ander vrouwenverblijf, om een of ander schandaaltje te bespreken. Het anderoen is dat deel van het huis, dat voor de vrouwen bestemd is, meestal het beste deel van de woning. De mannen houden er zich op, als hun werk is afgeloopen om verzorgd en bediend te worden door hun vrouwen.

De jacquinia, die de verbazend groote vruchten oplevert van 7 tot 8 kilogram, maar welke vrucht 25 kilo kan wegen, met zacht, geel vruchtvleesch, waarin veel pitten liggen, en die kwalijk riekt, brengt ten hoogste 16 tot 20 francs op, want hij geeft tot 50 vruchten, die voor 3 tot 4 anna's per stuk worden verkocht, dat is 30 tot 40 centimes.

De wijze van insnijding, die in Malakka wordt gevolgd, brengt mee, dat de boomen, die ouder dan twaalf jaar zijn, aan twee zijden worden afgetapt, en de boomen van tusschen zes en twaalf jaar aan één zijde. Vóór het zesde jaar raakt een ingesneden boom uitgeput of levert ten minste een minderwaardig product. Er wordt tweemaal in het jaar geoogst.

Bij zijn verschijning werd Palmerin de Oliva ontvangen met een bijna even groot enthousiasme als Amadis, waarmede het, waarschijnlijk niet geheel toevallig, veel overeenkomst vertoonde; en ook verschenen er, evenals van deze romance, verrassend snel nieuwe uitgaven en vertalingen van. Het begin van Palmerin de Oliva brengt ons opnieuw naar het tooverachtige strand van den Gouden Hoorn.

Welkom, zeiden zij, op u hopen wij nog, wat tijding brengt gij ons? Gij moet ons redden. En ik zal u redden. Toen herhaalde hij, wat de raaf hem gezegd had: dat wekelijks in een bosch Mimosa te zamen kwam met een zoon des vijands, en wel met 's konings Intellectus zoon; dat deze daar gemakkelijk te vangen was, en hoe men hem dan slechts tegen beding van gunstige voorwaarden zou kunnen loslaten.

Zij vliegt fraai, snel en behendig; haar vleugelslag maakt bij het opvliegen een klapperend en in de lucht een fluitend gedruisch. Reeds op een grooten afstand kan men de Woudduif niet slechts aan haar grootte, maar ook aan haar langen staart en aan de witte vlekken op de vleugels van de verwante soorten onderkennen. Het echtpaar brengt den nacht door in de nabijheid van het nest.

De galerijen, waarheen men ons nu brengt, zijn bestemd voor de woningen der priesters; wij worden gebracht in de kamer van een hunner, een eerwaardigen grijsaard, wiens indrukwekkend bronskleurig gelaat schilderachtig afsteekt bij zijn witten tulband en lang wit kleed.

Maar Aymé, de consul, vergeet den sleutel terug te geven en brengt dien eerst na verloop van vijf dagen, zich verontschuldigende over het verzuim. "O, dat is niets, antwoordt onze vriend: maar ik krijg dertig francs van u. Dertig francs: waarvoor? vraagt Aymé. Waarvoor? Wel, gij hebt den sleutel vijf dagen gehouden; vijf dagen, tegen zes francs per dag, dat maakt dertig francs.

»Doe u zelven dan eenig geweld aan, vader! want het moet zoo zijn, nu wij eens weten wat wij hier te doen hebben, mogen wij het niet laten." »Gij spreekt zoo, mijn kind! omdat gij den jammer niet overziet, waarin gij u storten zoudt, bedenk toch, als gij dit offer brengt, houden wij niets, niets meer over...."

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek