Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 12 mei 2025


"Neen, volstrekt nog niet. Ik zie tot op dit oogenblik geen voldoende motief, om zoo het land te hebben. Je vindt het vervelend ..... omdat ..... kort en goed, je lijkt wel dwaas, om me zoo iets op de mouw te willen spelden. Dat is mijn meening." "Kerel, je bent al bliksems halsstarrig.

"Bliksems, jij hebt groote ideeën! Nou, wil je me je veertig regels leenen?" "Prachtig!" dacht Rodolphe. "Als ik hem voor twintig francs copie lever, zal hij mij geen vijf francs kunnen weigeren. Ik moet je echter eerlijk bekennen," zeide hij vervolgens tot den criticus, "dat mijn denkbeelden niet bepaald nieuw zijn. Zij zijn aan den elleboog een beetje doorgesleten.

"Wat is er?" zeide de andere verwonderd. "Wel, dat ik door jouw schuld een rendez-vous verzuim." "Een belangrijk?" "Dat zou ik denken .... Ik moest om vijf uur geld gaan halen .... in Batignolles .... Ik zal er nooit op tijd zijn .... Bliksems! Wat moet ik beginnen?" "Dat is nogal eenvoudig," zeide de woordenrijke, "ga met mij mee naar huis, dan zal ik je wat leenen." "Onmogelijk!

Bliksems, daar is hij! BURGEM. STOCKMANN. Wie? Mijn broer? HOVSTAD. Waar ... waar? ASLAKSEN. Hij loopt door de drukkerij. BURGEM. STOCKMANN. Dat is fataal. Ik zou hem niet gaarne hier ontmoeten, en ik heb nog verscheidene dingen met u te bespreken. Gaat u daar zoo lang binnen. BURGEM. STOCKMANN. Maar...? HOVSTAD. Daar vindt u mijnheer Billing. ASLAKSEN. Weg, weg, burgemeester, daar komt hij!

Een ruiter, zittende op een groot paard, mag zoowat negentig voet hoog zijn geweest. Ik heb die heele ruitermacht, op éen woord van commando, in eens hun zwaarden zien trekken en in de lucht zwaaien. Geen verbeelding kan zich iets zoo groots, zoo verrassends, zoo overweldigends voorstellen! het was alsof tienduizend bliksems tegelijkertijd van iedere hemelwolk neerschoten.

Bij het gezicht zulker bouwvalligheid hadde men licht geloofd, dat Wildenborg eerlang van ouderdom in gruis zou storten, bovenal wanneer men bemerkte, dat eene breede scheur, met hoekige bewegingen als het nagelaten spoor des bliksems, tot in de grondvesten des gevels daalde.

De geschiedenis van Schaunards tweehonderd francs was de volgende: Een dag of veertien geleden was hij binnengeloopen bij een muziekuitgever, die hem beloofd had hem bij zijn klanten muzieklessen of een plaats als pianist te bezorgen. "Bliksems," zeide de uitgever, toen hij hem binnen zag komen, "u komt als geroepen. Er is mij juist vandaag om een pianist gevraagd. Het is een Engelschman.

ASLAKSEN. Maar bliksems nog toe ... excuseer burgemeester ... maar dan wordt het een heel ander geval, meneer Hovstad. HOVSTAD. Ja, dat is zeker. BURGEM. STOCKMANN. Het fataalste is, dat wij genoodzaakt zijn de badplaats te sluiten voor een paar jaar. HOVSTAD. Sluiten? Heelemaal sluiten? ASLAKSEN. Twee jaar lang! BURGEM. STOCKMANN. Ja, zoo lang zal het werk duren op zijn minst.

En zij beminden den Keizer daarom allemaal, waren Domitianus wèl genegen, verdedigden hem, verzekerden altijd, dat hij een bliksems goede kerel was. Pff! riep Carpoforus. Het wordt warm.... En hij bewoog wijd uit, met zijn Titanschouders. Het wèrd warm, zoo hoog, dicht onder het toch altijd even, briesbewogene, klakkerende velum.

Maar Twikko de Grauwe ontstak in toorn, en riep haar toe: »Wat vraagt gij mijnen helm van koper, mijnen heldenhelm van glanzend metaal! Hebt gij den korf niet, den korf van popelstammen, dien Fikko de Roode u vlocht, uw bruidegom?" Toen schoten er bliksems uit Hildegarde's oogen. »Vervloekt!" schreeuwde zij: »vervloekt zij Fikko tot in de wortels van zijne roode haren!

Woord Van De Dag

meisjesschaar

Anderen Op Zoek