Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 19 mei 2025


"Welk een verrukkelijk landschap!" zeide hij tot zijn grootvezier, terwijl hij zijne blikken liet dwalen over de uitgestrekte vlakte aan zijne voeten; "ik zou wel gaarne mijne moeder hier brengen om haar Ispahan te laten bewonderen: op geen ander punt heeft men zulk een schoon gezicht op de stad".

Sommige jongens waren al naar huis gegaan, en er waren er nog maar acht over, toen Jan Vos plotseling zeide: "Kijkt eens, jongens, daar gaat de heks van den Achterweg!" Alle jongens zwegen en vestigden hunne blikken op een oud vrouwtje, dat langzaam kwam aanstrompelen, en wier uiterlijk wel in staat was, om de aandacht te trekken.

Door een knopje dat 'er boven in zit, draait men een blikken wijzertje, op de streep van die maand, waarin men is, en houdt het dan aan een koordje of iets diergelijks hangende, met dat wijzertje tegen over de zon; en op die wijze wordt het uur aangewezen.

Dadelijk bij onze nadering had mij het groote aantal vrouwen en kinderen getroffen, dat op ons was komen toeloopen en ons met nieuwsgierige blikken bekeek; het was een goed voorteeken, want in geval van vijandige bedoelingen zouden de mannen, om vrijer in hunne bewegingen te zijn, wel hun gezinnen op den achtergrond hebben gehouden.

Ik wieg mijn onderdanen niet in slaap, integendeel: ik maak ze goed wakker, zij zijn zoo kittig, dat ze geen gelegenheid hebben om teeder te zijn; hun blikken zijn begeerten; in stee van te zuchten, vallen zij aan; zij zeggen niet "doe mij de gunst," zij nemen ze: en zoo hoort het."

Streng moest ook gelet worden op het loopen over de blikken, die in de prauwen lagen; vooral de Dajaks hadden daar een handje van en hoe gemakkelijk konden scheurtjes ontstaan! De fuseliers, ik had er tot Prauwenbivak 8, hadden den schildwachtdienst, 1 1/2 uur lang van 6 uur af tot 5 uur 's morgens.

Het was een slavernij, het waren boeien, waarin haar huisgenooten elkaar gesloten hielden, met hun hatelijke woorden, hun bleeke blikken, hun steenen stemmen, hun smadelijken lach.... Annie dacht nu met een soort ontzetting aan die jaren-lengte achter haar, die dagen-aan-dagen, maanden-aan-maanden van geduld en zelf-opofferende pogingen ... voor niets.... God! ze begreep niet, hoe ze 't ooit had kunnen doen..., zóó lang....

"Ik weet niet, wie je bent!" zeide zij. "Je zegt, dat je een bedelaarster bent, maar je handen zijn smal en fijn. En je kent mijn adjudant, die je aalmoezen geeft! Je zult me zeggen wie je bent, hoor, versta je me?" Zij bleef vóór Kaja staan en keek haar met krankzinnige blikken aan.

Wel, mijnheer Vrebos, schetterde het nooit moede stemmeken van juffrouw Bella, wel, mijn goede heer, hoe zonnig ook het verre land is, hoe zonnig toch is 't huis waar verlangende herten wachten.... Ze loerde daarbinst naar Goedele met liefelijke blikken, en draaide haastig omme haar ongedurig lijf en gilde: Oh! l'amour! Elkendeen had zijn aangewezen plaats in de eetzaal.

Wendde ik van u mijn angst-beschaamde blikken, Wijl traan op traan van niet te stillen smart Opwelde als door uw deerenis ontkluist. En tot mijn droeve ziel zeide ik: "Wel huist De Liefde in dezer Vrouwe teeder hart, Dat hij haar blik zoo overdroef doet snikken."

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek