Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
't Is stille en kerkewaard vervoere ik mijn gedacht, vervoere ik heel en al mijn innewaardste wezen, tot vóór uw voeten, God, die uit het duister graf zijt heerlijk opgerezen; die in uw kerke rust en dáár, in 't hoogste blauw, terwijl het klokske luidt, mij uwen naam laat lezen.
IV. Een vierspan van Dicaeus den Byzantijner twee zwarte, een schimmel, een vos. Prijswinners te Byzantium. Menner: Dicaeus. Kleur: zwart. V. Een vierspan van Admetus den Sidoniër alle schimmels. Driemaal prijswinners te Cesarea. Menner: Admetus. Kleur: blauw. IV. Een vierspan van Ilderim, Sheik der woestijn alle vier vossen, eerste renners. Menner: Ben-Hur, een Jood. Kleur: wit.
Dat wij het vasteland naderden, bespeurden wij aan de kleur van het zeewater, dat, vooral bij de mondingen der rivieren, van blauw min of meer donker geel wordt.
En zij vormden donkere groepen met vlakke ineengeloopen tinten, waardoor nu en dan een vluchtig kleurtje kwam snellen, rood of blauw, wanneer in de beweging een mantel omkrulde en de binnenzijde buiten kwam.
't Was of hij haar zag in een droom, een hel visioen van liefde, zomer, zaligheid!.... O! 't genot van weten, dat 't geen droom was maar tastbare werkelijkheid, dat ze ging daar, bewoog daar, dat ze leefde, en hem lief had en van hem was.... En opkijkend zag hij de wolkgevaarten, als hemeltronen, drijvend over 't strakke blauw.... Toen dacht hij aan zijn leven.
Zware gestoelten in zontijden verweerd, blokten de witte bouwsels uit de laagte op, naar overal bezet met de wacht van menschen. Want op plat naast plat, van bordes boven bordes stonden zij er samen in kleurige menigvuldigheid onder het gespante van het blauw, gezameld over de doozen van hun huizen.
Vogels, gespikkeld op 't pralende blauw, Wolkjes, verschilf'rend, totdat men ze nauw Langer kan zien in hun spreidend geel-wit, Kraaien, zich teek'nend op 't duinzand als git. Helm, op de hellingen wuivend in wind, Dartelend huppelt hij rond als een kind, Jolig en jong speelt hij vroolijk den baas, Overal stoeiend met lentegeblaas.
In de volheid van haar gemoed slaat zij den blik naar boven, naar die blauwe lucht, waar wel geen hemel zijn kan, maar waar het hart dien toch altijd nog zoo gaarne zoekt. Onwillekeurig wordt haar oog zoo lang aan de schemering van het ziekvertrek gewoon getroffen door de schoonheid van dat reine blauw, met de helderwitte wolkstrepen.
De middelste staartveeren zijn aan den wortel zwart, hun eindhelft heeft een geelbruine buitenvlag, terwijl de spits wit is; de overige zijn aan den wortel zwart, de beide buitenste met zwarte buitenvlag, alle aan het einde met witten zoom. Het oog is grijsrood, de snavel in de lente blauw, in den herfst vuilgeel, de poot vleeschkleurig.
Een goed bewaarder inderdaad! Gelukkig weten u en ik alleen, dat het complot gelukt is, want die beide soldaten daar begrijpen er niets van. Ze weten niet eens wat een Charter is, nog minder dat het hier bewaard werd." "Ik vrees, Maarschalk, dat er anderen zijn die het weten," zei Rob, een lantaarn met blauw glas oprapend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek