Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
"Neen, mijn kind," hernam de goede fee, "maar ik wil je iets geven dat 't hare duizendmaal te boven gaat". Zij nam Bibi in haar armen en drukte haar aan haar hart, dat overvloeide van goedheid. 't Kleine meisje voelde 't hare eensklaps smelten als een ijsschots, die men op 't vuur legt. Zoo kwam Bibi dus met een geheel veranderd hartje thuis.
Nu hadden zij niets meer dat haar hinderde, want vrees voor verdwalen hoefden ze ook niet te hebben, daar Colas immers den weg wel wist. Geen wonder, dat ze den tocht in de vroolijkste stemming voortzetten. Frisch en blij klonken haar stemmetjes, terwijl ze een aardig liedje aanhieven, dat zóó begon: "Er was eens een herderinnetje." Bibi volgde steeds in de achterhoede.
Alles ging goed en plezierig, zoolang zij in de laan bleven, die zoo recht was als een liniaal en dus heelemaal geen gevaar voor verdwalen opleverde. Maar na een poosje stonden ze eensklaps voor een klein, dichtbegroeid paadje, dat zich kronkelend in 't kreupelhout verloor; Bibi vond het zóó aanlokkelijk, dat zij 't vastbesloten insloeg.
Bobo liet zich op den grond vallen en verklaarde schreiend, dat zij geen voet meer kon verzetten. De groote, blauwe oogen van 't lieve blondje smeekten welsprekender dan haar mondje 't zou hebben kunnen doen, om ontferming. Een steenen hart zou er zelfs door zijn getroffen. Maar Bibi, dat vinnige, kleine ding, liet zich niet verteederen.
Juffertje Bibi viel zoo lang als ze was op den grond; ze belandde in de dorens en kreeg zulke leelijke schrammen op gezicht en handen, dat ze er volkomen genoeg van had en er niet om vroeg nog eens weer op 't schaap te mogen zitten. Zij sleepte zich verdrietig voort en was meer geneigd tot schreien dan tot spotten. Gelukkig hadden ze nu het einde van 't bosch bereikt.
Ze schudde haar door elkaar, om haar levensgeesten weer wat op te wekken en poogde haar overeind te trekken. De arme Bobo stribbelde niet tegen, maar liet zich gedurig weer als een zoutzak op den grond neerploffen. "Jij bent een wandelaarster van 't jaar nul," zei Bibi. "We zullen je hier nog alleen moeten laten liggen, als je niet flinker wilt zijn." Maar Baba kwam haar vriendinnetje te hulp.
Steeds verder en verder troonde ze haar vriendinnetjes mee, iederen inval van 't oogenblik volgend, zoodat, toen er eindelijk sprake van was langs denzelfden weg naar huis terug te keeren, niemand meer wist welken kant uit te moeten gaan. Groote ontsteltenis was er op de gezichtjes van Baba en Bobo te lezen, maar Bibi hield zich groot.
Er zijn daar een heele verzameling van radjahs of ten minste de afstammelingen van veel radjahs, die hebben geregeerd, mohammedaansche radjahs, hindoesche radjahs; dan is er Bibi, een koningin in partibus, aan wie de Engelschen goedig hebben toegestaan, den titel van koningin te blijven dragen, waardoor niemand eenige schade lijdt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek