Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
De karavanen moeten hun toevlucht zoeken in een gebouw, karavanserai genoemd, bestaande uit vier vleugels, rondom een vierkante plaats. Op dit plein verzorgt men het lastvee en in het gebouw betrekt de Bedouïn een cel, waarin hij niets vindt dan een mat. Het is een schilderachtig tafereel, een drukke karavanserai, maar de zindelijkheid laat er veel te wenschen over.
Maar die liefelijke indrukken zijn niet van blijvenden aard. Na deze oase volgt plotseling, zonder overgang, een akelige nauwe kloof, die op een tunnel gelijkt. De lucht betrekt weer, en het begint opnieuw hard te regenen. De rivier is bovenmatig gezwollen.
En 't is eere gewaard en kosten gespaard bij het bruilofts-drama. De affaire wordt voortgezet: het jonge paar betrekt met het toegewezene deel van den familiebruidschat een kamertje in het huis van de bruidegoms-ouders. Van nu af is alle voordeel aan den kant van deze laatsten. Zij hebben een zoo goed als niet betaalde werkkracht in huis gekregen. Zij wordt behoorlijk uitgebuit.
Iemand die nieu op eene boerenhoeve komt wonen, of iemand die eene nieu geboude en nieu ingerichte boereplaats betrekt, noemt het volk, althans in Friesland nog heden, de nieuboer, de nyboer. Aan die benaming danken de geslachtsnamen Nieuwboer, Nieuweboer, Nyboer en ook Niebuhr hun ontstaan.
Gezellige genoegens in den winter, in ruimeren kring dan die van vertrouwde vrienden? de laatste stad biedt er weinig aan, tenzij ge het koffijhuis, het biljart, enz. daaronder betrekt.
"Daarom zeg ik, hoe minder monden er zijn om te voeden, hoe beter. Eenige booten met meel zouden u beter te pas komen dan een duizendtal veteranen." "Gij hebt gelijk," antwoordt Ripperda, terwijl zijn gelaat betrekt. "Doch ik en de mijnen, wij blijven hier, zelfs met zoodanige verschrikkingen onder onze oogen kijk!"
"Maar wat een vreeselijk lak Coba. Dat couvert dient er af.... Wil ik maar even?" Jacoba ontneemt hem onverhoeds haar brief: "O nee, wacht.... dat mag ik niet vergen, wacht!".... En met den brief snelt ze voort. "Niet vergen! ha ha ha, niet vergen!" lacht Van Barneveld haar achterna: "dat noem ik discretie....!" Maar eensklaps betrekt zijn gelaat.
Men betrekt niet rustig eene kloostercel, dan na de schipbreuk van een fortuin of na het breken van een hart: en geen varensman van eer laat zich in den grond boren, geen moedig hart laat zich verbrijzelen, zonder tegenweer.
Altijd gaat gij zitten staren naar de dalende zon, en dan betrekt uw oog als de hemel; gij ziet er uitgeput uit, welke kwaal verteert u? Gij wordt hoe langer hoe meer ingekeerd in uzelven! Uwe kunstbroeders zien u niet meer!...
»Ik denk het wel," antwoordde Sappho, »want ik zou niet weten, waarom grootmoeder anders zoolang in huis blijft. Maar wat zeidet gij daar van de bruiloft? Ik geloof...." »Laat ons eerst naar binnen gaan, liefste; ik vrees dat er een onweder opkomt. De lucht betrekt zwaar, en het wordt ondraaglijk drukkend." »Kom dan spoedig," riep Sappho, »zoo gij niet wilt, dat ik van nieuwsgierigheid sterf!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek