Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Maar daar week de overspanning van zedelijke en lichamelijke geestkracht, die Olivier Sinclair tot nu toe geschraagd had, op haar beurt eindelijk ook. Hij viel buiten kennis aan den voet der rotsen neer, nadat hij miss Campbell in de armen van juffrouw Bess had overgegeven. Zonder zijn toewijding en zijn moed zou Helena de grot van Fingal niet levend hebben verlaten.
Ja, hij is onvoorzichtig geweest; maar hij betoonde moed te bezitten in die omstandigheden, en bij het gevaar, waarin hij zich bevond, begaf hem zijn koelbloedigheid geen enkel oogenblik!" »Dat's mogelijk," hernam juffrouw Bess; »maar voorzeker heeft dat jongmensch nimmer geweten, dat hij zijn redding aan u te danken heeft.
»Beth!" »Bess!" »Betsy!" »Betty!" Juffrouw Bess verscheen ditmaal terstond. »Wij vertrekken morgen!" zei broeder Sam. »Morgen, bij het krieken van den dag!" vulde broeder Sib aan. Dat was voldoende; zonder naar meer te vragen, beijverden juffrouw Bess en Partridge zich, alles dadelijk voor het vertrek gereed te maken.
Misschien kwam een zweempje argwaan bij juffrouw Bess dienaangaande op, toen miss Campbell haar vroeg, of zij te Oban, dat jonge mensch terug gezien had, wien de Glengarry zoo gelukkiglijk hulp en redding verleend had. »Neen, miss Campbell," antwoordde juffrouw Bess, »ik heb hem niet gezien; maar Partridge vermeent hem opgemerkt te hebben...." »Wanneer?" »Gisteren op den weg naar Dalmaly.
»Heere mijn tijd! aan mijnheer Aristobulus, die beter zou doen op den anderen oever der Tweed te gaan kijken of er ooit Campbells bestaan hebben, die op Beerenkooien verlekkerd waren." Gewoonlijk was juffrouw Bess niet op haar mondje gevallen; toch moest zij zeer opgewonden zijn, om zoo in tegenspraak met hare meesters te geraken.
Broeder Sam en broeder Sib omhelsden, zonder een enkel woord te kunnen uitbrengen, den jonkman in een gezamenlijke omarming, Juffrouw Bess neeg en neeg nogmaals voor hem, en den goeden Partridge ontbrak waarachtig de lust niet om hem te kussen. Toen nam gelukkig de vermoeienis de overhand.
»Over wien spreekt ge?" vroeg het jonge meisje, dat naar de praatjes van juffrouw Bess in het geheel niet geluisterd had. »Wel, van hem, aan wien gij onmogelijk denken kunt, al was het maar ter wille van den clan!" »En wie is het dan toch, aan wien zou ik niet kunnen denken?"
Zij stond vervolgens op, bleef een oogenblik onbeweeglijk, en liet een laatsten blik tot aan de hoogten van het eiland Mull waren; toen daalde zij, steeds vergezeld van juffrouw Bess, het stille pad af, dat haar op den weg naar Oban terugvoerde.
De beide broeders betrokken de hutten van de »Main Cabin," die in de nabijheid van het salon in het breedste gedeelte van het schip zeer gemakkelijk ingericht waren. Olivier Sinclair had een hut achter de groote trap, die naar het salon voerde. Ter weerszijde van de eetzaal, waarin de groote mast stond, beschikten juffrouw Bess en Partridge ieder over een kribkooi.
Waarlijk, de zon had daar een schoone gelegenheid, om in al haar pracht onder te gaan! Het gemeenschappelijk leven was dus gemakkelijk en spoedig geregeld. Men zou gezamenlijk de maaltijden in de eetkamer van de herberg nuttigen. Volgens een oud eerbiedwaardig gebruik namen juffrouw Bess en Partridge bij hun meesters plaats aan tafel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek