Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Een honigzoete lach speelde om zijn mond; op zijn aangezicht was niet het geringste spoor van een baard te ontdekken; aan zijne ooren bengelden kostbare sieraden; zijne armen en beenen, zijn hals en zijne voor een man veel te lange kleederen waren overladen met gouden ringen en kettingen; en zijne stijve, gefriseerde lokken, die door een purperen band bijeen werden gehouden, waren doortrokken van allerlei sterk riekende oliën.
Jozef keek naar de kachel, leî de krant even op de tafel over het brood en het theeservies heen, stond op; de kwasten van zijn sjamberloek bengelden langs zijn beenen, en hij stookte het vuur aan. Vier nog heelemaal heele koolen, van achteren zwarterig, vormden het vuur in de kom van de kachel en wat korsterige stukjes verbrokkelde kool lagen er om heen.
Om de polsen droeg zij armbanden en om de bovenarmen slangen-armbanden met opgeheven staart en kop, waaraan gouden kwartjes bengelden. 't Was intusschen ver over vijven 's middags geworden. In de "kwade"-zaal vereenigden zich de vrouwen der Inlandsche hoofden in gala. Van de "kwade" af tot de pendopo liep een bloementapijt, daarover zou het bruidspaar gaan.
Een paar droppels zweet biggelden van zijn slapen. Zijn grijze pak zat vol stof en zijn schoenen waren als met asch bedekt Zijn hoed hield hij over zijn voorhoofd gedrukt, zijn armen bengelden vermoeid aan zijn zijden. Zijn handschoenen waren met vlekken.
Terwijl ik naar den adelaar keek, had een kleine schildpad den tak ontdekt en was er over heen gaan liggen, met éen poot om een knoest geklemd, voor een houvast; de andere bengelden en zwaaiden onverschillig heen en weer om goed het evenwicht te bewaren onder het wippen op en neer, op en neer. De groote, ruischende rivier deed eigenlijk het werk en speelde het zwijgende spelletje mee.
"Lieve Juffrouw Benoir, mag ik vragen of die oorbellen voor het bal van morgenavond bestemd zijn? Zij zijn waarlijk betooverend." "En ik ben waarlijk benieuwd, Mijnheer St.-Clare, hoever gij heeren de vrijpostigheid drijven zult," en zij schudde haar hoofdje dat hare oorbellen wederom bengelden. "Ik zal den geheelen avond niet met u dansen, als gij mij nog zoo iets vraagt."
Grootmoeder zat op zijn rug, hij; wankelde even, maar bleef toch staan, boog zich voorover en voorzichtig, voetje voor voetje, ging hij naar de keuken met zijn lieven last. Grootmoeders rokken bengelden in het water, werden drijfnat, daar kon hij niets aan doen. "Goeie jongen, mijn lieve jongen," mompelde grootje. "Gaat 't wel? het is te zwaar." Bart kon niet antwoorden.
Hunne ruige gezichten kropen weg onder ver-vooruitstekende dik-geboorde kleppen, waarop bengelden zijig-glanzende, kleine kwastjes ... Ze paften uit korte pijpen, dat de rook, boven hun bijeengestoken koppen opwolkend, de fel-brandende gloei-gaspitten omfloersde met een nevelig waas ... Anderen zaten stom-roerloos, de hand aan het bierglas, te luisteren met open-hangenden mond in 't domme gelaat, waarin de oogen slaperig knipten; vermoeide lijven, die indutten in de broeierige hitte na den langen dag, doorgebracht midden de wisselende winden, die opdansen deden de woelige wateren der Schelde.
Een blauw, ook met rood omzoomd vest, tot boven aan den hals dicht; een gele kniebroek van zeemleder, waaraan bij de knie drie vuistdikke roode pompons bengelden, zwarte kousen en lage schoenen vormden het costuum van de Rättviker Dalecarliër. Een oogenblik stonden wij hen en zij ons nieuwsgierig aan te staren, toen vatten wij het eerst moed en begonnen een praatje.
Ze hield hem uitgesteken tenden den arm, herstak eene goudbloeme hier, eene lelie daar, duwde den neus met wellust in de reseda om den goeden reuk volop te genieten en wrocht voort; het fijne pluimgras lijk pereltjes aan dunne sprietjes vormde een luchtig afzetsel rond en rond en de floksen bengelden hunne roode klokjes daartusschen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek