Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Over het landijs en den hard bevroren grond trekt een deel den Coolpolder door tot voor den Heer Jan Vettentoren . Behoedzaam kruipt men over het ijs in de gracht, dat de zorgelooze Rotterdammers vergeten hebben stuk te hakken. En dit was toch wel noodig geweest, daar de muren in een zeer bouwvalligen toestand verkeeren.
Eindelijk hield hij stil voor de deur van den Toril, vleide zich daar neêr tegen de schutting, behoedzaam de pooten plooiend, zooals een koe zich neêrlaat in eene grazige wei tot rustig herkauwen.
"Dadelijk, wacht nog heel eventjes," zei Piet, wiens moed begon te herleven, en die er het zijne nu eens goed van wilde nemen. Doch dat oogenblik wachten werd hun noodlottig, want achter het huis kwam de veldwachter op de teenen aansluipen. Behoedzaam verborg hij zich achter den regenbak. "Hoor ik daar niets?" vroeg Jan Vos. "Ik meende ook iets te hooren," zei Dik.
De man duikt op. Geen kind. Het volk begint te dringen. Behoedzaam blijft de agent dreggen. Aan de overzij van het water staan evenveel menschen. Het water ligt als een vijandige doodensloot tusschen de hagen van levende menschen. De modderkluiten schuimen op, drijven in het zonlicht als zwarte verstikkingen. In het bootje zitten de twee verkleumde, klappertandende mannen.
Maar waarom vertelde men ons dan ook de geschiedenis van De Ruyter? Ik had geen toren om te beklimmen. Moest ik dan de bevende heerlijkheid van het gevaar niet achter die steenen zoeken? Ik kwam er. Even behoedzaam tastende als de tocht begonnen was, werd hij geëindigd. Geen roekeloosheid op het laatste moment.
Immers op deze landerijen konden pleisterplaatsen en voorraadschuren worden opgericht voor Rhodes' ruiterij, als zij bij een inval in het Transvaalsche grondgebied zich in verbinding trachtte te stellen met Johannesburg, waar de brandstoffen voor een revolutie reeds voorzichtig en behoedzaam werden bijeenvergaderd.
Slechts weinige minuten bleef de luitenant nog in dezelfde houding, toen hij door eenig geluid in het aangrenzende vertrek zichtbaar opmerkzaam werd, zich langzaam uit zijn zetel verhief, en daarna behoedzaam op de gesloten middeldeur die desverkiezende de beide vertrekken gemeenschap gaf toetrad.
Behoedzaam keek hij rond en luisterde. Niets deed zich hooren; gerustgesteld kwam hij te voorschijn en ging de straat in die hij was afgekomen. Op goed geluk liep hij voort, een aantal straatjes door, toen hij eindelijk niet verder kon; de straat liep dood en hij was genoodzaakt weder terug te gaan. Wat vervloekte stad is dit, bromde de kapitein; 't is eene aaneenschakeling van doolhoven.
De oom riep hem bij zich en nam zijn hand. "Nu, hoe gaat het je dan?" vroeg hij, wenschende een gesprek te beginnen, maar wist zelf niet, wat hij zeggen zoude. De knaap bloosde en trachtte behoedzaam en zwijgend zijn hand terug te trekken.
Spar had de slaapmuts in de hand En liep van d'een' naar d'anderen kant, Voldoening was er in zijn blik, In één woord: Spar was in zijn schik Dat hij zoo flink den kampstrijd won. Hij trad behoedzaam naar de ton, Hij nam het deksel, keek eens om, Als dacht hij, die komt nooit weêrom, Pof! daar lag, midden in het vat, De muis te spartlen in het nat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek